Από το ομώνυμο κλασικό φιλμ (πρωτότυπος τίτλος: To Sir, with Love) του 1967 με τον Sidney Poitier δανείσθηκε η Μαρία Κατσουνάκη τον τίτλο του άρθρου της στην Καθημερινή (13/4/2010), που αποτελεί φόρο τιμής σε καθηγητή της που απεδήμησε πρόσφατα στα 90 του. Αντιγράφω την τελευταία παράγραφο:
"Ο Γαβριήλ Καράμπελας ήταν ένας από τους χιλιάδες καθηγητές μέσης εκπαίδευσης. Ήξερε πως στην ώρα του μαθήματος «κάθε στιγμή είναι πολύτιμη». Θεωρούσε ήττα τα αφηρημένα βλέμματα, αδιαφορούσε για την αντιγραφή. Σεβόταν κάθε προσπάθεια, ήταν αμείλικτος με τη σπατάλη χρόνου και ταλέντου. Πίστευε σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δημιουργεί κίνητρα στους μαθητές, που τους δίνει τη δυνατότητα να αντλούν την πληροφορία μόνοι τους. Ανήκει στους ανθρώπους που δεν «αποχαιρετάς», γιατί κατοικούν μέσα σου, σταθερά και αμετάκλητα".
Δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερο αποδεικτικό της προσφοράς ενός εκπαιδευτικού από τον τρόπο με τον οποίο τον μνημονεύουν οι παλαιοί μαθητές του. Άξιοι πραγματικά εκείνοι οι δάσκαλοι που άφησαν τη σφραγίδα τους στις ψυχές των μαθητών τους. Αλλά και καλότυχοι οι μαθητές που δέχτηκαν τέτοιες σφραγίδες από δασκάλους τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου