Αγέρας και Ήλιος

Ένας από τους διδακτικούς μύθους (δεν έχουν καμιά σχέση με τα παραμύθια τύπου σαπουνόπερας όπου κάποιοι «έζησαν καλά κι εμείς καλύτερα») που ακούγαμε μικροί, και μάλιστα σε έμμετρη μορφή (δείτε την ΕΔΩ) είχε πρωταγωνιστές τις δυο δυνάμεις του τίτλου. Ο Αγέρας και ο Ήλιος διαφωνούν για το ποιος είναι πιο δυνατός, και για να αποδείξουν τη δύναμή τους ανταγωνίζονται ποιος θα πάρει από έναν περαστικό γέροντα τη χοντρή την κάπα του. Φυσομανάει πρώτος ο Αγέρας, βγάζει τα πνευμόνια και τα μάγουλά του στο φύσημα, αλλά το αποτέλεσμα είναι να τυλιχτεί πιο σφιχτά στην κάπα ο γέροντας. «Σειρά μου τώρα», λέει ο Ήλιος, και ζεσταίνει την πλάση με τις αχτίδες του. Χαμογελάει πλατιά ο γέροντας, και πετάει από τους ώμους την κάπα που δεν του χρειάζεται πλέον. Και ο Ήλιος λέει στον Αγέρα: "Άκουσε και μάθε το, σε περνώ στη δύναμη, γιατί πας με το κακό, ενώ πάω με το καλό".

Ίσως ο μύθος θα μπορούσε να διδάξει κάτι σε όσους, σαν τον Αγέρα, σκαρώνουν μέτρα επί μέτρων, όλο και πιο σκληρά, για να ξεπεράσουμε την κρίση. Όμως ποιος μπορεί να παίξει το ρόλο του Ήλιου;