Από τον 'Φαληρέα' της σημερινής Καθημερινής αντιγράφω:
Το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής το κυκλοφοριακό χάος γύρω από το Σύνταγμα ήταν απερίγραπτο. Οι αστυνομικοί της Τροχαίας, επιτακτικά και με τον εκνευρισμό τους έκδηλο, έκλειναν την πρόσβαση στην πλατεία και διοχέτευαν την κίνηση των οχημάτων αλλού, με όλα τα γνωστά αποτελέσματα: θυμό, κορναρίσματα, επιθετικότητα κ.λπ. Από περιέργεια, κατέβηκα ώς την πλατεία και είδα το οικτρό θέαμα 100 εύσωμων διαδηλωτών, οι οποίοι -θαρρείς σαδιστικά- προχωρούσαν αργά και βαριεστημένα, κρατώντας ένα πανό και απλωμένοι καθ’ όλο το πλάτος του δρόμου. Συνειδητοποίησα τότε ότι ζούμε σε μια αντεστραμμένη πραγματικότητα, όπου το παράλογο έχει πάρει τη θέση της λογικής και η εξουσία της Αστυνομίας ασκείται εις βάρος των χιλιάδων, ενώ θα έπρεπε να στρέφεται εναντίον των εκατό σαδιστών...
Στα παλιά (καλά) κόμικς της δεκαετίας του '60 περιγραφόταν ο κόσμος των Μπιζάρο, όπου τα πάντα είναι ανάποδα απ' αυτά που γνωρίζουμε ή θεωρούμε ως φυσιολογικά. Μήπως το κόμικ είχε κάποια δόση προόρασης;
και που ξερουμε αν δεν ζουμε σε ανεστραμμενο παραλληλο συμπαν, η σε μαυρη τρυπα (χμ τελευταια ολο και πιο πολυ το σκεφτομαι αυτο) η σε σκουλικοτρυπα η καπου αλλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου να ξερουμε οι ερμοι που ζουμε και γιατι , πια, αγωνιζομαστε.
που να ξερουμε.............!
καλο σου βραδυ.