Πυρκαγιές και έκτακτα μέτρα

Ακόμη μια τραγωδία: ανθρώπινη, κοινωνική, περιβαλλοντική, εθνική. Για άλλη μια φορά συναγωνισμός στα πρωτοσέλιδα του τύπου σε πύρινες φωτογραφίες και φλογισμένους τίτλους. Και πάλι σχόλια, αναλύσεις, βυθοσκοπήσεις, αλληλοκατηγορίες, σενάρια ρεαλιστικά και φαντασιοκοπικά ανάμικτα. Είναι άραγε τόσο δύσκολο να ζητήσει κανείς κάποια αυτονόητα; Όπως:
- Αναστολή κάθε εκλογολογίας μέχρι το 2011. Δεν περισσεύουν λεφτά για φιέστες και πρόωρα μασκαραλίκια.
- Παράταση της θητείας του Προέδρου της Δημοκρατίας για ένα έτος, ώστε να εκλείψει και αυτή η ανούσια αφορμή για ‘σικέ’ προσφυγή στις κάλπες (μη μου πείτε ότι είναι αντισυνταγματικό: το Σύνταγμά μας αποδεδειγμένα είναι από λάστιχο και έχει την ευελιξία του... Τιραμόλα).
- Σχολαστική εφαρμογή (επιτέλους) των οικιστικών κανονισμών. Δεν χρειάζονται καινούργιες καταγραφές ή γνώσεις: μια ματιά στο Google Earth μπορεί να μας δείξει που υπήρχαν σπίτια μέσα σε δάση, και ποια δάση ήταν ακέραια πριν από την πυρκαγιά. Όχι άλλες αποζημιώσεις για παρανομίες, όχι αθωώσεις, ‘νομιμοποιήσεις’ και νέες καταπατήσεις.
- Επιβολή (επιτέλους) των κανόνων για μπάζα, σκουπίδια, απόβλητα, παράνομες χωματερές, καθαρισμό ξερών χόρτων και ό,τι άλλο μπορεί να εμπλέκεται άμεσα ή έμμεσα σε τέτοιες καταστάσεις.
Αν μια δημοκρατική χώρα δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να εφαρμόζει τους κειμένους νόμους, τότε καμία έκτακτη εισφορά και κανενας βαθμός εθελοντισμού δεν πρόκειται να τη σώσει από τις καταστροφές, φυσικές ή ανθρωπογενείς.

[Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή 1/9/2009]