Θεωρίες συνωμοσίας

Έχω ανάμικτα συναισθήματα απέναντι στις λεγόμενες Θεωρίες Συνωμοσίας (που ως γενικό μοτίβο έχουν ότι πίσω από κάθε φαινόμενο, φυσικό, βιολογικό, οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό κτλ. υπάρχουν σκοτεινές και υστερόβουλες επιδιώξεις, που τελικά στόχο έχουν να βάλουν όλο τον κόσμο στο χέρι). Το ίδιο ισχύει και για την τρέχουσα γρίπη, για την οποία ακούγονται πολλά και διάφορα (ποιος κερδίζει από τα εμβόλια και τα αντι-ιικά φάρμακα, ποιος Αμερικανός πολιτικός έχει μετοχές στην κάθε εταιρεία, και πάει λέγοντας). Βέβαια ο Απόστολος Πέτρος μας λέει ότι ο διάβολος ‘ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη’, που σημαίνει ότι κάθε πονηρία και κακία προέρχεται από αυτόν. Ωστόσο, υπάρχει ένα αγιορείτικο ανέκδοτο για κάποιον μοναχό που σοφίστηκε έναν ιδιαίτερα σύνθετο τρόπο για να ψήσει ένα αυγό σε καιρό νηστείας. Όταν ο ηγούμενος τον ρώτησε πώς το σκέφθηκε, εκείνος απάντησε: «Ο διάβολος μου έβαλε την ιδέα, Γέροντα», οπότε εμφανίζεται προσβεβλημένος ο διάβολος και διαμαρτύρεται: «Ούτε μου πέρασε από το μυαλό κάτι τέτοιο!». Που σημαίνει ότι μερικές φορές μπορεί και στον διάβολο να δίνει ο άνθρωπος μαθήματα.

Για να ξαναγυρίσουμε στη γρίπη (όχι, δεν θα σας δώσω οδηγίες για το τι να κάνετε, γι’ αυτές είναι υπεύθυνα τα τηλεοπτικά κανάλια, και βοήθειά σας!), βλέπουμε μια αμφιθυμική στάση του κοινού και των δημοσιολόγων. Από τη μια συζητούμε με αρκετή δόση πικρίας (και ζήλιας;) για το πόσα θα κερδίσουν οι φαρμακοβιομηχανίες (και οι μέτοχοί τους) από τα φάρμακα και τα εμβόλια, από την άλλη κοπτόμαστε για το αν θα φτάσουν τα εμβόλια για όλους, και μήπως πρέπει να πάρουμε περισσότερα, δηλ. να αυξήσουμε ακόμη περισσότερο τα κέρδη εκείνα που καταδικάζουμε. Τελικά τι ακριβώς θέλουμε;