Βίζα και κατανάλωση

Καλώς ή κακώς (ανάλογα με την οπτική γωνία του καθενός) η μόνη ‘υπερδύναμη’ του πλανήτη εξακολουθεί να απαιτεί από τους έλληνες πολίτες να βγάζουν βίζα (με ουκ ολίγη ταλαιπωρία) προκειμένου να την επισκεφθούν. Δικαίωμά της βέβαια. Ωστόσο δεν φαίνεται να έχει ανάλογες αξιώσεις από τα εκατομμύρια των ελλήνων καταναλωτών που δίνουν τα ‘περισσευούμενα’ ευρώ τους για αγορά ή χρήση ποικίλων προϊόντων ‘αμερικανικής κατασκευής και προελεύσεως’ (όπως λέγαμε για τον οπλισμό μας στο στρατό).

Ίσως λοιπόν είναι καιρός καθένας μας να αναθεωρήσει τη φιλοσοφία της ζωής του και να συνειδητοποιήσει τους μικρούς και μεγάλους τρόπους με τους οποίους η μόνη υπερδύναμη του πλανήτη μας έχει κάνει πελάτες διαρκείας. Τι ποτά (‘μαλακά’ και ‘σκληρά’) πίνουμε, τι φαγητά τρώμε, τι τσιγάρα καπνίζουμε (προς ζημίαν μας); Από πού προέρχονται τα επώνυμα ρούχα (τζην, αθλητικά κ.α.) που φοράμε εμείς και τα παιδιά μας; Ποια είναι η προέλευση των ταινιών, των σήριαλ, των κόμικς και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών που μας ‘ψυχαγωγούν’; Πού πηγαίνουν τα χρήματα που ξοδεύουμε καθημερινά σε όλα αυτά και σε άλλα πάμπολλα καταναλωτικά προϊόντα; Μήπως, εμμέσως πλην σαφώς, μετατρέπονται σε ‘έξυπνα όπλα’; Γιατί δεν δείχνουμε στους ‘φίλους’ μας ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τα απόβλητά τους; Επιτέλους ας σταματήσουμε να ξελιγωνόμαστε μπροστά στα ξυλοκέρατα που μας ταΐζουν καθημερινά, και που μας έχουν κάνει τόσο εξαρτημένους που δεν μπορούμε να φαντασθούμε τη ζωή μας χωρίς αυτά.

Και ειδικότερα για μας τους γιατρούς: πολλοί έλληνες είμαστε μέλη αμερικανικών επιστημονικών εταιρειών και συνδρομητές σε αντίστοιχα περιοδικά. Ας σταματήσουμε να συρρέουμε στα παγκόσμια συνέδριά τους κι ας διακόψουμε τις συνδρομές μας, γράφοντας και εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους το κάνουμε. Ούτε εμείς ούτε η επιστήμη θα ζημιωθούμε από μια τέτοια τακτική, που θα μειώσει και την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας από το διοξείδιο του άνθρακα μερικών πτήσεων.

Τα παραπάνω δεν πρέπει να ερμηνευθούν ως ξέσπασμα αντιαμερικανισμού. Αποτελούν ανταπόδοση ευγενικής χειρονομίας προς μια φίλη και σύμμαχο χώρα, στην είσοδο της οποίας εξακολουθεί να υποδέχεται τους επισκέπτες το άγαλμα της Ελευθερίας. Μόνο που οι ελευθερίες της τελευταίας έχουν περιορισθεί στην εποχή μας.