Φθινοπωρινή σονάτα (2/12/2007)

Τα αναπάντεχα δώρα είναι συχνά τα καλύτερα, ιδίως όταν έρχονται από το φυσικό μας περιβάλλον. Ένα τέτοιο δώρο ήταν η σημερινή επιστροφή από το προγραμματισμένο εκπαιδευτικό τριήμερο στη Λάρισα, με προέκταση μέχρι σχεδόν τα βόρεια σύνορα, στην Αξιούπολη. Ενώ η Θεσσαλία με αποχαιρέτισε με ομίχλη και περιορισμένη ορατότητα (που έδινε μια ασυνήθιστη όψη στα φθινοπωρινά Τέμπη), η βόρεια έξοδος της κοιλάδας ήταν ένας παράδεισος φωτός. Ολόκληρη η Μακεδονία ήταν λουσμένη στον ήλιο, με αποτέλεσμα το χρυσάφι των φύλλων να είναι πραγματικός πλούτος για τα μάτια, ενώ ο γερο-Όλυμπος μας κοίταζε περήφανος, πασπαλισμένος με τα πρώτα του χιόνια. Αν προσθέσουμε στο σκηνικό τα ‘Madrigali amorosi’ του Monteverdi σε πολύ ωραία εκτέλεση, καταλαβαίνει κανείς ότι το δίωρο ταξίδι (που κατέληξε σε νοστιμότατο γεύμα) ήταν μια μοναδική αισθητική πανδαισία. ‘Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν’. Και καλό χειμώνα!