Κρυπτογραφική καθημερινότητα (13/10/2007)

Καλώς μας ήλθαν τα νέα ομιλούντα λεωφορεία του ΟΑΣΘ. Για όσους ανήκουμε στην εποχή των εισπρακτόρων αποτελούν μια εκσυγχρονισμένη ανάμνηση των αναγγελιών τύπου ‘Πλατεία Δικαστηρίων! Τέρμα τα μπλε εισιτήρια!’ (για τους υπόλοιπους οι έξη αυτές λέξεις χρειάζονται αποκρυπτογράφηση). Ωστόσο τις προάλλες δεν μπόρεσα να κρατήσω ένα γέλιο όταν άκουσα την ‘γλυκίονα μέλιτος’ ηλεκτρονική φωνή να αναγγέλλει: ‘Επόμενη στάση – Next stop: 424 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Έψιλον’. Δύσκολο ήταν να ρωτήσει κάποιος αρμόδιος και να μάθει ότι το γράμμα Ε σημαίνει ‘Εκπαιδεύσεως’; Κι αν έλεγαν τη στάση ακόμη απλούστερα ‘Στρατιωτικό Νοσοκομείο’ (που είναι ήδη Πρώην, μια και μεταφέρθηκε); Χώρια που για τον ξενόφωνο ακροατή του ‘Next stop’ το υπόλοιπο μακρύ μήνυμα θα πρέπει να είναι τελείως ακατανόητο. Όπως κι εκείνο το ‘O.N.R. Kavala’ που συναντά κανείς φεύγοντας από το Δερβένι προς ανατολάς. Υπάρχει ξένος που χωρίς θεία φώτιση θα μάντευε ότι σημαίνει ‘Old National Road’ (Παλαιά Εθνική Οδός);