Τεσσαράκοντα παρά ένα

Για όσους προβληματίζονται από τον τίτλο, σημειώνω ότι η φωτογραφία πάρθηκε το 1968, και πιθανώς τον Μάιο (εαρινή αμφίεση των αρρένων...), έναν Μάιο που αργότερα θα περνούσε στην ιστορία, κάτι που εμείς τότε δεν γνωρίζαμε βέβαια (η τηλεόραση δεν είχε κάνει ακόμη την εισβολή της). Ούτε και μας ένοιαζε, διότι τότε είχαμε μπροστά μας τις εξετάσεις του Ιουνίου (δεν ήταν καθόλου δεδομένο ότι θα αποφοιτούσαμε όλοι από το Δημοτικό, ούτε ότι θα πηγαίναμε στο Γυμνάσιο). Καταχωρείται με πολλή αγάπη για όλους τους παρόντες και παρούσες (και εκείνους του άλλου τμήματος--δεν είμασταν και λίγοι!) αλλά και εις μνημόσυνο του Πέτρου και του Παναγιώτη, που άφησαν πρόωρα τον κόσμο αυτό. Όπως λέει κι ο Σαββόπουλος, "να μας έχει ο Θεός γερούς, πάντα ν' ανταμώνουμε". Καλή συνάντηση λοιπόν, στα σαράντα χρόνια της φωτογραφίας!