Περί αγωγής

Πολύς ο δημόσιος λόγος στις μέρες μας για την βία των ανηλίκων και τις ευθύνες των γονέων για τις πράξεις των παιδιών τους. Αν ανατρέξουμε στην κλασική γραμματεία, βλέπουμε τον Κρίτωνα να λέει στον Σωκράτη, μέσα στη φυλακή και λίγες ώρες πριν από την θανάτωση του δασκάλου: «ἢ γὰρ οὐ χρὴ ποιεῖσθαι παῖδας ἢ ξυνδιαταλαιπωρεῖν καὶ τρέφοντα καὶ παιδεύοντα». Σε σύγχρονη γλώσσα: «Ή δεν πρέπει να κάνει κάποιος παιδιά, ή να ταλαιπωρείται μαζί τους για να τα τρέφει και να τα παιδεύει» (με την αρχική έννοια της παιδείας, την καλλιέργεια του χαρακτήρα). Με το πνεύμα αυτό, ίσως καλό θα ήταν να υπάρχουν σχολές γονέων (και υποψηφίων γονέων) που να προετοιμάζουν και να καταρτίζουν γονείς παιδαγωγούς, οι οποίοι θα μπορούν στοιχειωδώς να ανταποκριθούν στα δύσκολα καθήκοντα που αναλαμβάνουν. Η κατάρτιση αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, και ενημέρωση για τα σύγχρονα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την σωστή τους χρήση, αλλά και οδηγίες για επικοινωνία και συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς, με τους οποίους οι γονείς μοιράζονται την ευθύνη της αγωγής. Ιδανικά βέβαια, θα πρέπει να υπάρχουν και συνθήκες εργασίας που να επιτρέπουν περισσότερο χρόνο παρουσίας στο σπίτι, και για τους δύο γονείς. Ωστόσο, αυτό είναι πιο δύσκολο στην πράξη. Μήπως να αρχίζαμε από το πρώτο;

[Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή]