Πολιτική ευθύνη

 Ακούμε κατά καιρούς την έκφραση «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη» που λέγεται από πολιτικά πρόσωπα μετά από κάποιο σοβαρό συμβάν στον τομέα της αρμοδιότητός τους. Τι ακριβώς σημαίνει η ‘ευθύνη’ αυτή; Όταν μιλούμε για αστική ή ποινική ευθύνη, καταλαβαίνουμε ότι ο ‘υπεύθυνος’ (= αυτός που φέρει την ευθύνη) θα υποστεί κάποιου είδους τιμωρία γι’ αυτό που διέπραξε. Η ποινή μπορεί κατά περίπτωση να είναι χρηματικό πρόστιμο, φυλάκιση, υποχρέωση για οικονομική αποζημίωση ή αποκατάσταση προκληθείσας βλάβης κλπ. Αυτά είναι κατανοητά και εύλογα και ρυθμίζονται από τους υπάρχοντες νόμους, από ασφαλιστικά συμβόλαια, από ‘συμφωνίες κυρίων’. Η πολιτική ευθύνη όμως σε τι μεταφράζεται; Αρκεί μια δήλωση ανάληψής της, ή έστω μια προσωρινή παραίτηση (και για πόσο καιρό;), για να εξαλείψει το φορτίο της; Αρκεί η αυτοτιμωρία («Παραιτούμαι») ή πρέπει κάποιο άλλο όργανο/θεσμός/σώμα να αποφασίσει για το είδος της ποινής; Θα μπορούσε, αντίστοιχα, κάποιος που διέπραξε π.χ. μια απάτη να δηλώσει ότι αναλαμβάνει την ευθύνη της πράξης του χωρίς να έχει καμιά άλλη συνέπεια; Αν αυτό το δεύτερο είναι αδιανόητο, τι θα πρέπει να σκεφθούμε για το πρώτο;