Προτεραιότητες

Ζούμε σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από πολλά και σοβαρά προβλήματα τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων, κάποια από τα οποία είναι απότοκα της παρατεταμένης παγκόσμιας κρίσης, οικονομικής, επιδημιολογικής, πολιτικής, ενώ άλλα αποτελούν χρόνιες ελληνικές παθολογίες. Να απαριθμήσουμε μερικά; Πόλεμοι στην όχι πολύ μακρινή γειτονιά μας. Αυξανόμενη βία σε όλες τις ηλικίες και κοινωνικές τάξεις. Αυξημένο κόστος ζωής. Φθίνουσα δημογραφική πορεία του λαού μας. Πρόσφατες θεομηνίες με καταστροφικές συνέπειες για μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας, αλλά και με διαφαινόμενη ανεπάρκεια αγαθών. Υποβαθμισμένα δημόσια πανεπιστήμια και υποστελεχωμένα νοσοκομεία. Φτάνουν αυτά;

Και ενώ υπάρχουν όλες αυτές οι χαίνουσες πληγές που χρειάζονται άμεση και δραστική αντιμετώπιση, η κυβέρνηση επείγεται και προωθεί κατά προτεραιότητα για ‘επίλυση’ ένα μη-πρόβλημα. Με την αγαστή σύμπραξη κομμάτων της αντιπολίτευσης (φαινόμενο εντελώς ασυνήθιστο στο ελληνικό κοινοβούλιο) επιδιώκει με σπουδή να μας πείσει ότι πρέπει να θεσπισθεί γάμος και οικογένεια μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Επιστρατεύοντας ψευδοεπιχειρήματα όπως ‘ισότητα’, ‘δικαιώματα’, ‘προστασία παιδιών’ και άλλα εξίσου ακουστικώς εύηχα και ‘νόμιμα’, θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε ότι μια μητέρα μπορεί να είναι άνδρας ή μια γυναίκα πατέρας. Καθημερινά δεχόμαστε σωρηδόν πλύσεις και ‘μασάζ’ των εγκεφάλων μας για το ότι η κοινωνία έχει πλέον αλλάξει, έχει ‘ωριμάσει’ ως προς το θέμα αυτό. Λες και άλλαξε η ανθρώπινη βιολογία και η φυσιολογία της αναπαραγωγής που από την αρχή της ιστορίας του ανθρωπίνου γένους θέλει δύο διακριτά φύλα με αντίστοιχη διακριτή και συμπληρωματική συνεισφορά στη δημιουργία και την ανατροφή νέων ανθρώπων. Ομολογώ ότι σε 42 χρόνια άσκησης της ιατρικής τέτοια ‘δαρβινική’ εξέλιξη δεν έχω συναντήσει.

Η παρούσα κυβέρνηση ψηφίσθηκε πριν λίγους μήνες για να συνεχίσει την γενικά καλή προσπάθεια της προηγούμενης τετραετίας. Δυστυχώς σήμερα κάνει ό,τι μπορεί για να θέσει απέναντί της ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού με αποφάσεις και ενέργειες που αντιβαίνουν στην ιστορία, την πίστη και την παράδοσή του, αλλά και στην κοινή λογική. Έχει ακόμη λίγες μέρες περιθώριο για να αναθεωρήσει τη στάση της. Να το ελπίσουμε;

[Απεστάλη στην Καθημερινή]