Δικαιοσύνη και ζώα

Ας μου συγχωρηθεί ο κυνικός τόνος, αλλά φαίνεται να έχει γίνει ένα είδος μόδας τελευταία. Κάθε συμβάν με θύμα ζώο – είτε από κακόβουλη ενέργεια ή αμέλεια είτε κατά λάθος – συνοδεύεται από πενταψήφιο πρόστιμο. Πρόσφατο παράδειγμα το πρόσφατο θλιβερό γεγονός με το άλογο στην Κέρκυρα. Δεν πέρασαν 24 ώρες και ανακοινώθηκε διοικητικό πρόστιμο 30.000 ευρώ στον ιδιοκτήτη του αλόγου. Απορία πρώτη: Δεν προβλέπεται να γίνει δίκη του όποιου δράστη κάποια στιγμή; Προς τι η τόση σπουδή; Δεύτερη: ποια είναι η τιμή αγοράς ενός αλόγου; (δεν μιλάμε βέβαια για κάποιο αραβικό άτι ή για ένα από τα περίφημα λευκά Lipizzaner της Ισπανικής Σχολής Ιππασίας της Βιέννης). Τρίτη: Ακούσαμε ποτέ να επιδικάζονται «διοικητικά πρόστιμα» -- και μάλιστα με διαδικασία εξπρές – σε περιπτώσεις φόνων, ληστειών με χρήση βίας ή άλλων εγκληματικών πράξεων κατά ανθρώπων; Σαφώς και είναι καταδικαστέα και τιμωρητέα η κακοποίηση ενός ζώου. Ωστόσο η αντιμετώπιση των δραστών θα πρέπει να ακολουθεί τους γενικούς κανόνες απονομής του δικαίου (τόσο ως προς την διαδικασία όσο και ως προς το ύψος των ποινών) και να μη γίνεται εσπευσμένα και ‘αντανακλαστικά’ για να ικανοποιήσει την αγανάκτηση κάποιων ‘ζηλωτών’ ζωοφίλων.

     Και κάτι ακόμη. Αν απονέμεται «δικαιοσύνη» τόσο γρήγορα για τα ζώα, γιατί όλες οι άλλες δικαστικές υποθέσεις σέρνονται για μήνες και χρόνια;