Υγεία και γούστο

Καιρός πάει που μιλήσαμε για τα της υγείας μου, μετά την επέμβαση του Δεκεμβρίου. Δόξα τω Θεώ, όλα πήγαν καλά από τότε, και χθες έκανα την τελευταία προγραμματισμένη ενδοφλέβια θεραπεία. Ακόμη δυο εβδομάδες χάπια, και τέλος. Τα προβλήματα που είχα ήταν διαχειρίσιμα και σχεδόν δεν ανέκοψαν την εργασία (με περιορισμένο ωράριο και κάποιες μικρές διακοπές). Κόπωση και υπνηλία, βαρύ κεφάλι, γενικά μειωμένη αντοχή, δερματικά προβλήματα στις παλάμες και τα πέλματα, μικρές αιματολογικές ανωμαλίες που δεν χρειάσθηκαν μεταγγίσεις. Όλα προβλεπόμενα από τις οδηγίες, και όλα αναμένονται να υποχωρήσουν με το πέρας της θεραπείας. Δόξα τω Θεώ και πάλι, και θερμές ευχαριστίες σε όλο το προσωπικό της κλινικής που κάνει τα πάντα για να είναι η εμπειρία ανώδυνη. Μακάρι να είναι έτσι για όλους τους ομοιοπαθείς.

     Ως ‘κέρασμα’ για τα καλά νέα, αντιγράφω ένα μακροσκελές ασύνδετο σχήμα που βρήκα τις προάλλες στην Καθημερινή, σε άρθρο με τίτλο ‘Ένας ύμνος στο κακό γούστο’. Αν σας δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα, είμαι μαζί σας: η εποχή μας φαίνεται ότι έχει εξαντλήσει τις αισθητικές της επιλογές και στρέφεται όλο και περισσότερο στο κακόγουστο. Κι αν αναζητείτε συνώνυμα για την τελευταία λέξη, ιδού μια ευρεία επιλογή του αρθρογράφου:  «Μου αρέσει ό,τι θεωρείται άσχημο, κακοφτιαγμένο, επιφανειακό, ελαφρύ και λάιτ, φτηνιάρικο, μαζικά παραγόμενο, «σούπα», πολυφορεμένο, μπανάλ, κλισέ, ευτελές, trash, νεοπλουτέ, βλαχομπαρόκ, μικροαστικό, επαρχιώτικο, γκροτέσκο, φαντεζί, εξεζητημένο, υπερφορτωμένο, εξωφρενικό, νοσηρό, camp, εξαντρίκ, creepy, άβολο, περίεργο, παράδοξο, «βήτα», σπάνιο αλλά όχι πολύτιμο, περιθωριακό, ντεμοντέ, σουρεάλ». Αν τυχόν δεν σας καλύπτουν τα παραπάνω, βρείτε μόνοι σας άλλες λύσεις, ή στραφείτε στο καλό γούστο.