Trellathikame?

Δεν υπάρχει περίπτωση να διαβάσει ή να ακούσει κανείς ειδήσεις και, με στοιχειώδη φρόνηση, να μην καταλήξει στο ρητορικό ερώτημα του τίτλου: Μας έστριψε; Το χάσαμε τελείως; Είτε σε επίπεδο προσώπων είτε σε επίπεδο κρατών και υπερδυνάμεων, η εντύπωση που αποκομίζει κανείς είναι εκείνη της παραφροσύνης. Κάθε τόσο ένας άνδρας αρπάζει το πρώτο διαθέσιμο μαχαίρι και σκοτώνει μια γυναίκα, με την οποία συζούσε (ο όρος σηκώνει ιδιαίτερη συζήτηση) επί σειρά ετών. Άνθρωποι υπεράνω υποψίας (μέχρι τώρα) διαπιστώνεται ότι διέπρατταν εγκλήματα κακοποίησης, βιασμού, εκμετάλλευσης απέναντι σε άτομα ανήλικα που δέχονταν – υποτίθεται – τη φροντίδα και την διαπαιδαγώγησή τους. Μια αχανής χώρα εισβάλλει στη γείτονά της και επί μήνες διεξάγει έναν καταστροφικό πόλεμο, με προεκτάσεις και συνέπειες που εκτείνονται σαν πλοκάμια χταποδιού ανά τον κόσμο, και κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους γιατί έτσι ανεβάζουν τις πωλήσεις των ‘αγαθών’ τους. Μια άλλη αχανής (πληθυσμιακά) χώρα, η Κίνα, κηρύσσει πολεμική ετοιμότητα και υπόσχεται αντίποινα γιατί μια επίσημη Αμερικανίδα επισκέπτεται τη γειτονική της Ταϊβάν, την οποία εδώ και εβδομήντα χρόνια η πρώτη θεωρεί δικό της έδαφος. Κάτι ανάλογο κάνει στη δική μας γεωγραφική ζώνη ο νεοοθωμανός γείτονάς μας. Και όλα αυτά ενώ ο κόσμος ολόκληρος βιώνει μια επιταχυνόμενη κλιματική κρίση και ζει με τον φόβο του επικείμενου λιμού, ενέργειας και τροφίμων. Πουθενά δεν βλέπει κανείς ανθρώπους ήσυχους, ισορροπημένους, ειρηνικούς με τον εαυτό τους και τους γύρω τους, που να αρκούνται στα απαραίτητα και να μην επιβουλεύονται τους άλλους, αυτό που εδώ και χιλιετίες απαγόρευε η τελευταία εντολή του Δεκαλόγου. Χιλιάδες νόμοι, διεθνείς συμβάσεις, συνθήκες, σύμφωνα μη επιθέσεως και άλλα περισπούδαστα έγγραφα μπορούν να συνοψισθούν σ’ εκείνες τις επτά λέξεις: «Οὐκ ἐπιθυμήσεις ὅσα τῷ πλησίον σου ἐστί». Για να δικαιώνεται ο Ντοστογιέφσκι που αποφαινόταν ότι χωρίς Θεό (= αν δεν αναγνωρίζεις τον Θεό και τον νόμο του) όλα επιτρέπονται. Λοιπόν, ναι: όντως μας έχει στρίψει.