Ζητείται

 Από καταβολής του ιστολογίου έχουμε γράψει πολλές φορές για τις περίπου εθιμικές αψιμαχίες των κομμάτων και των πολιτικών αρχηγών, εντός και εκτός Βουλής, που πάντα είναι ‘δριμείες’, ‘οξύτατες’, ‘σφοδρές’ και ό,τι άλλο επινοήσει η δημοσιογραφική φαντασία. Δυστυχώς η πολιτική παράδοση του τόπου μας (και των ανθρώπων του;) βλέπει την συνεννόηση, την συμφωνία, την συνεργασία ως ουτοπία, ως όνειρο θερινής νυκτός και χίμαιρα. Ο κόσμος να χαλάει (και αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στις μέρες μας), εμείς το χαβά μας: ποιος είναι ο χειρότερος πρωθυπουργός, ποια είναι η πιο ανίκανη κυβέρνηση, και άλλα συναφή. Πουθενά κοινός τόπος, πουθενά διάθεση για από κοινού αντιμετώπιση των μειζόνων προβλημάτων και απειλών.
     Ο Γ. Μπουρδάρας θίγει σήμερα το ίδιο θέμα στην Καθημερινή. Φέρνει ως παράδειγμα τις επαφές και συνεννοήσεις του Ερντογάν με τον Γεν. Γραμματέα του ΟΗΕ Γκουτέρες για το Ουκρανικό ζήτημα, και αναλύει το πώς η Τουρκία, παρά το βεβαρυμένο διεθνές ποινικό μητρώο της, καταφέρνει να παρουσιάζεται ως ειρηνοποιός. Και θέτει το καίριο ερώτημα: «Ενώπιον των μεγάλων κινδύνων και κρίσεων που ήδη τρομοκρατούν ολόκληρο τον πλανήτη και πιέζουν ασφυκτικά χώρες και λαούς, η ανάγκη συνεννόησης, συγκλίσεων ή και συνεργειών είναι άμεση και σημαντικότερη των όποιων παραδοσιακών ιδεολογικών και άλλων διαφορών. Γκουτέρες και Ερντογάν μπορούν και συζητούν για συνεργασία τέτοιου επιπέδου, γιατί λόγου χάριν να μη μπορούν Μητσοτάκης και Τσίπρας, και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί;»
     Ας πάμε αρκετούς αιώνες πίσω. Πριν από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας ο εξόριστος Αριστείδης έσπευσε κολυμπώντας να ειδοποιήσει τον αντίπαλό του Θεμιστοκλή για τις κινήσεις του Περσικού στόλου. Όπως αναφέρει ο Λέων Μελάς στον κλασικό ‘Μικρό Πλούταρχο’, «προθύμως υπεστήριξε τα σχέδια του αντιπάλου του Θεμιστοκλέους ως ωφέλιμα εις την Ελλάδα, και εις την δόξαν του Θεμιστοκλέους μεγάλως συνετέλεσε, παρακαλέσας αυτόν ‘να λησμονήσουν την παλαιάν των έχθραν, όπως σώσουν την Ελλάδα, ο μεν Θεμιστοκλής άρχων και στρατηγών, αυτός δε υπακούων και συμβουλεύων’». Το όνομα του Αριστείδη όχι μόνο δεν μειώθηκε από τη βοήθεια που πρόσφερε στον Θεμιστοκλή, αλλά αντίθετα αυξήθηκε και πλουτίσθηκε και γράφτηκε με κεφαλαία γράμματα στην ιστορία του τόπου μας.
     Κατόπιν τούτων, ζητείται Αριστείδης.