Σκύλος χορτάτος

 Εδώ και πολλά χρόνια το ζητούμενο παγκοσμίως είναι η ‘πράσινη ενέργεια’, δηλ. ενέργεια που δεν θα επιβαρύνει την ατμόσφαιρα της Γης και δεν θα προάγει την υπερθέρμανση του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή. Το θέμα είναι αφενός πολιτικό (= συμφωνίες σε παγκόσμια κλίμακα για μείωση ρύπων) και αφετέρου καθαρά πρακτικό (= τι υπάρχει διαθέσιμο και με τι κόστος). Το πρώτο σκέλος έχει απασχολήσει διασκέψεις επί διασκέψεων και έχει βγάλει μεγαλόπνοες αποφάσεις με χρονικούς ορίζοντες, οι οποίες όμως δεν γίνονται αποδεκτές από όλους και κυρίως από τους ‘μεγάλους παίκτες’. Το δεύτερο αναδύεται όλο και περισσότερο στις ημέρες μας, καθώς η ενέργεια και οι πρώτες ύλες της (π.χ. φυσικό αέριο) αποτελούν γεωστρατηγικό ‘μήλο της Έριδος’ που χρησιμοποιείται ως όπλο εκβιασμού στο μεγάλο παζάρι των υπερδυνάμεων για αύξηση της επιρροής τους και της εξάρτησης των άλλων χωρών από αυτές. Αποτέλεσμα είναι βέβαια η εκτόξευση των τιμών των καυσίμων και το ξεχείλωμα του κόστους διαβίωσης για τους απλούς πολίτες σε όλες τις γωνιές του κόσμου.

     Οι αρχαίοι προέτασσαν το ζην του φιλοσοφείν: αν δεν έχεις ψωμί στο τραπέζι, η φιλοσοφία δεν πρόκειται να χορτάσει το άδειο στομάχι σου. Μεταφέροντας το πνεύμα της ρήσης στους καιρούς μας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ζην προηγείται του οικολογείν. Έχοντας ως χώρα στη διάθεσή μας ορυκτά καύσιμα που τα παραμερίζουμε εν ονόματι του εισαγόμενου αερίου, ίσως πρέπει να αναβάλουμε για κάποιο χρόνο τις πράσινες φιλοδοξίες μας και να χρησιμοποιήσουμε αυτά που διαθέτουμε, πιέζοντας έτσι κι εμείς με τη σειρά μας τους μεγάλους για πιο πρακτικές, δηλαδή οικονομικές λύσεις. Που δεν θα περιλαμβάνουν πολεμικές επιχειρήσεις.