Ο Τ. Θεοδωρόπουλος περιγράφει με άψογο σατιρικό στιλ στη χθεσινή Καθημερινή την επινόηση μιας νέας αντωνυμίας (iel, από συναίρεση των il και elle) στη σύγχρονη γαλλική γλώσσα, που θα χρησιμοποιείται για τα λεγόμενα ‘μη δυαδικά άτομα’ (που δεν θέλουν να χαρακτηρίζονται ούτε ως άνδρες ούτε ως γυναίκες), μια και η γαλλική δεν διαθέτει ουδέτερο γένος. Δεν ξέρω βέβαια τι θα κάνει η γλώσσα αυτή με τα επίθετα, τα αριθμητικά κτλ. που έχουν κι αυτά δυο γένη. Ωστόσο η όλη ιστορία μου θυμίζει ένα από τα έξυπνα αστυνομικά διηγήματα της Dorothy Sayers. Ο ήρωάς της λόρδος Peter Wimsey ακούει τυχαία στο σιδηροδρομικό σταθμό του Παρισιού μια συζήτηση όπου μια γυναίκα λέει στον συνοδό της: «Me prends-tu pour un imbécile?» (με περνάς για ανόητο;). Το αρσενικό άρθρο του επιθέτου (‘un’) στα λόγια μιας γυναίκας που αναφέρονται στον εαυτό της (αντί του ορθού θηλυκού ‘une imbécile’) του κινεί την υποψία ότι πρόκειται για άνδρα μεταμφιεσμένο που σχεδιάζει την κλοπή ενός πανάκριβου κοσμήματος, όπως αποδεικνύεται στην πορεία των πραγμάτων, με τον δράστη να συγχαίρει τον λόρδο ντετέκτιβ για την άριστη γνώση της γαλλικής.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να πεις κάτι, αρκεί να έχουν την κατάλληλη έμφαση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου