Το φράγμα

 «Έσπασε το φράγμα των 2 εκατομμυρίων εμβολιασμένων» διαβάζω στην κυριακάτικη Καθημερινή. Είναι μια από τις φράσεις που συνηθίσαμε να συναντούμε κάθε τόσο στην τακτική ενημέρωσή μας για την πανδημία και τις επιπτώσεις της. Πολύ πριν από αυτήν είχαμε άλλα φράγματα και όρια, όπως το «ψυχολογικό όριο» των 500 ή των 1000 μονάδων (προς τα κάτω ή προς τα πάνω) στις τιμές του χρηματιστηρίου και σε άλλες αριθμητικές παραμέτρους που έντεχνα γίνονταν ρυθμιστές της ζωής μας, είτε είχαμε σχέση με το χρηματιστήριο είτε όχι (αλήθεια, από τότε που εμφανίσθηκε η Covid έχετε ακούσει τίποτε για κινήσεις μετοχών; Πόσο σχετικά είναι όλα αυτά). Αναρωτιέμαι λοιπόν τι ακριβώς είναι αυτά τα φράγματα. Αποτελούν εμπόδια στην πορεία μας προς τα εμπρός ή προστατευτικά κιγκλιδώματα γύρω μας; Μας κλείνουν μέσα ή μας αφήνουν απ’ έξω;  Σίγουρα πάντως η λέξη ‘όριο’ είναι η ορθή σε εκφράσεις όπως η παραπάνω.  
     Επί τη ευκαιρία, υπάρχει ένα διήγημα με τίτλο ‘Η μέρα που έσπασε το φράγμα’, του Αμερικανού συγγραφέα James Thurber. Δεν θα αποκαλύψω την έκβασή του, αλλά περιγράφει με μοναδικό τρόπο έναν ομαδικό πανικό που ξεκινά από μια ψεύτικη πληροφορία (αυτό που σήμερα θα ονομάζαμε fake news). Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και το μετέφρασα στα ελληνικά. Μπορείτε να το διαβάσετε ελεύθερα και χωρίς καμία επιβάρυνση στο περιοδικό ‘Ιατρικά Θέματα’ του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης [όλο το τεύχος ΕΔΩ, στη σελ. 51] και να καταθέσετε εδώ, αν θέλετε, τις εντυπώσεις σας.