Λογοτεχνία

 Πριν αρκετά χρόνια, το 2013, σε βιτρίνα προσφοράς κλασικού βιβλιοπωλείου της Θεσσαλονίκη που έκλεινε, το μάτι μου έπεσε στον ‘Quentin Durward’ του Sir Walter Scott. Σκληροδεμένη παραδοσιακή αγγλική έκδοση του 1960, σε μικρό σχήμα (12x18), θα πρέπει να βρισκόταν στα αζήτητα του καταστήματος από την εποχή εκείνη. Μόνο πέντε ευρώ ζητούσε το καρτελάκι πάνω στο εξώφυλλο -- ξεπούλημα γαρ. Το άνοιξα με ένα κάποιο δέος: λίγη σκόνη συνόδεψε την χαρακτηριστική οσμή ώριμου χαρτιού, κάτι σαν κρασί εσοδείας. Έδωσα τα πέντε, και το πρόσθεσα στα προς ανάγνωσιν αναμένοντα. Κάποια στιγμή θα ερχόταν η σειρά του…, όταν θα έβρισκα το κουράγιο να αντιμετωπίσω την πολύπλοκη γλώσσα του συγγραφέα.
     Και πριν μερικές εβδομάδες, ανάμεσα σε άλλα μεταχειρισμένα βιβλία που είχαν φθάσει στο σπίτι από το φιλανθρωπικό παζάρι γειτονικού ναού, είδα και μια παλιά έκδοση των ‘Παιδικών της Αγκύρας’. Τίτλος: ‘Η Πολυάννα μεγαλώνει’, της Eleanor Porter. Θα ήταν στην έκτη Δημοτικού που το πρωτοδιάβασα και είχα γνωρίσει το ‘παιχνίδι της χαράς’. Αναπολώντας με συγκίνηση τη μακρινή εκείνη εποχή του περασμένου αιώνα το πρόσθεσα στο κομοδίνο μαζί με τις περιπέτειες του σκωτσέζου ήρωα του Walter Scott στη Γαλλία του Λουδοβίκου ΧΙ. Συντροφιά μια με τον ένα, μια με την άλλη, τελείωσα προχθές και τα δυο βιβλία. Διαφορετικά είδη γραφής και θεματολογίας, αλλά το καθένα με τους δικούς πρωταγωνιστές, τη δική του πλοκή, το δικό του ενδιαφέρον, τη δική του περιπλάνηση σε χώρες και εποχές αλλοτινές, με διαφορετικά ήθη και κοινωνικές νόρμες. Ταξίδια μακρινά σε χώρο και χρόνο, χωρίς σύνορα, εισιτήρια, διαβατήρια και υγειονομικά πιστοποιητικά. Η αξία της καλής λογοτεχνίας.