Αποτίμηση

 Η αυστηροποίηση των περιοριστικών μέτρων την τελευταία στιγμή, που οδήγησε στην πρόσφατη αντιπαράθεση Εκκλησίας και πολιτείας για τον εορτασμό των Θεοφανείων, δεν μπορεί να περάσει ασχολίαστη.
     Αλήθεια, πίστεψε κανείς σοβαρά ότι μετά από δυο μήνες γενικευμένων απαγορεύσεων και εγκλεισμών (που άργησαν πολύ να δείξουν ουσιαστικό αποτέλεσμα), η μία εβδομάδα εντατικοποίησης θα ήταν εκείνη που θα βελτίωνε τόσο την κατάσταση ώστε να επιτρέψει να ανοίξουν τα σχολεία, όπως ελέχθη; Ή, αντίστροφα, οι μερικές ώρες (ούτε καν μία ημέρα) του εορτασμού των Θεοφανείων (με τους όρους που είχαν ήδη συμφωνηθεί προηγουμένως) θα κατέστρεφε το επιδημιολογικό προφίλ της χώρας; Τα επιχειρήματα είναι αστεία και μόνο να τα σκέφτεται κανείς.
     Ας γυρίσουμε λίγο πίσω. Αν οι εκκλησιαστικές συνάξεις αποτελούσαν ιδιαίτερους χώρους υπερμετάδοσης, τότε γιατί δεν είχαμε κατακόρυφη αύξηση νοσηρότητας το καλοκαίρι, όταν από τον Μάιο κι έπειτα ήταν πρακτικά ελεύθερη η πρόσβαση στους ναούς, ενώ δεν είχε ακόμη αρχίσει ο τουρισμός; Και επιτέλους, όσοι αρρώστησαν από τον Οκτώβριο και μετά μόνο σε εκκλησία πήγαν; Δεν είχαν άλλες κοινωνικές επαφές (που δεν μπορούν να ελεγχθούν με την ίδια ευκολία και ακρίβεια όπως οι χώροι λατρείας);
     Ερμηνεία δική μου, αν θέλετε χαρακτηρίστε την αυθαίρετη: η κυβέρνηση θέλησε να αποφύγει την αρνητική κριτική εκ μέρους του συνόλου της αντιπολίτευσης ότι μεροληπτεί υπέρ της Εκκλησίας. Όσο για την εφαρμογή του νόμου απ’ όλους, που την επικαλούνται τα κόμματα όταν τους βολεύει, ας κοιτάξουν πρώτα τα του οίκου τους. Δεν χρειάζεται καν να βγουν από το κοινοβούλιο: και μόνο οι πελατειακές τροπολογίες που ψηφίζουν  κάθε τόσο είναι αρκετές ως... τεκμήρια νομιμότητας.
     Είναι γνωστό, το έχουμε ξαναπεί, ότι με την επιλεκτική χρήση στοιχείων μπορούμε να αποδείξουμε ό,τι θέλουμε: αυτό άλλωστε κάνουν τακτικά οι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων για να προβάλλουν το έργο τους ή να υποβαθμίζουν τους αντιπάλους τους. Είναι ντροπή όμως καταξιωμένοι επιστήμονες να εφαρμόζουν την ίδια μεροληπτική τακτική για να υποστηρίξουν τις αντιεκκλησιαστικές θέσεις τους, με τελείως άκομψο και υβριστικό τρόπο.
     Αν το κράτος και τα όργανά του είχαν επιδείξει τον ανάλογο σεβασμό στο θρησκευτικό αίσθημα του κόσμου και δεν φαινόταν ότι εκβιάζουν μια κατάσταση, δεν θα υπήρχαν οι ακραίες εκδηλώσεις κάποιων. Αυτό φάνηκε εκεί όπου υπήρξε διακριτική αντιμετώπιση της προσέλευσης του κόσμου για τη λήψη του αγιασμού: δεν παρατηρήθηκαν ούτε έκτροπα ούτε παραβίαση των κανόνων. Πώς να το κάνουμε; Όχι μόνο στη Φυσική, αλλά και στην κοινωνία, η δράση γεννά ανάλογη αντίδραση. Αν η μία είναι υπερβολική, αργά ή γρήγορα και η άλλη θα φτάσει στο ίδιο μέτρο. Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουν αυτό οι υπεύθυνοι;

     Θα ήταν παράλειψη βέβαια να μην επισημάνουμε και τον ρόλο των Μέσων Μαζικής Εξαθλίωσης, που επιστράτευσαν βίντεο του 2015 (!) για να ‘αποδείξουν’ δήθεν συνωστισμό τα Θεοφάνεια στη Νάξο. Όπως όμως θα έλεγε ο Απόστολος Παύλος, «ἡ ἄνοια αὐτῶν ἔκδηλος ἐγένετο πᾶσιν» [βλ. Β’ Τιμ. 3:9].