«Πάντα όσα έχεις πώλησον»

Δεν το λες και ακριβώς καθημερινή είδηση. Ούτε είχαμε ακούσει τον Chuck Feeney, όπως ακούμε κάθε τόσο άλλα ονόματα της ίδιας οικονομικής κλάσης. Ιρλανδοαμερικανός, ετών 89 σήμερα, ολοκλήρωσε πρόσφατα τον σκοπό της ζωής του: να δώσει όλη του την περιουσία (που εκτιμάται σε οκτώ δις δολάρια) σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Όπως μας λέει το σχετικό δημοσίευμα, έκανε αυτή τη διαδικασία σε διάστημα 38 ετών, διοχετεύοντας όλα τα χρήματα που έβγαζε από μια παγκόσμια αυτοκρατορία καταστημάτων duty free σε ένα ίδρυμα που χρηματοδοτούσε, συνήθως αθόρυβα, διάφορες κοινωφελείς και φιλανθρωπικές προσπάθειες ανά τον κόσμο. Δεν έκανε ποτέ κήρυγμα στους ομοίους του, αλλά έλεγε: «Πόσα γιώτ ή πόσα ζευγάρια παπούτσια χρειάζεται κανείς; Τι νόημα έχει αυτή η συσσώρευση πλούτου όταν βλέπουμε τόσο μεγάλες ανάγκες γύρω μας; Ο κόσμος είναι γεμάτος ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε». Ο ίδιος ζει πολύ λιτά, σε νοικιασμένο διαμέρισμα, δεν έχει αυτοκίνητο, φοράει ένα ρολόι των 10 δολαρίων κι έχει μόνο ένα ζευγάρι παπούτσια, και ταξιδεύει στην οικονομική θέση. Έχει πέντε παιδιά, και τα καλοκαίρια τα έβαζε να δουλεύουν σαν σερβιτόροι ή καμαριέρες για να αποκτούν εμπειρία εργασίας.
     Φυσικά δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς να γίνει (δισ)εκατομμυριούχος για να μιμηθεί το παράδειγμα του κ. Feeney. Άλλωστε εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια το δίλεπτο της χήρας και ο έπαινός του από τον Κύριο έχει καταγραφεί στις δέλτους της Γραφής. Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να διαβάζουμε και κάτι διαφορετικό κάθε τόσο μέσα στη γενική απαισιοδοξία.