Μέγα Σάββατον

‘Σήμερον ὁ ᾍδης στένων βοᾷ· Συνέφερέ μοι, εἰ τὸν ἐκ Μαρίας γεννηθέντα, μὴ ὑπεδεξάμην· ἐλθὼν γὰρ ἐπ' ἐμέ, τὸ κράτος μου ἔλυσε, πύλας χαλκᾶς συνέτριψε, ψυχάς ἃς κατεῖχον τὸ πρίν, Θεὸς ὢν ἀνέστησε. Δόξα Κύριε τῷ Σταυρῷ σου, καὶ τῇ Ἀναστάσει σου.’

     Μέγα Σάββατο, ‘τὸ ὑπερευλογημένον’ όπως το ονομάζουν οι ύμνοι, που εκτός των άλλων μας θυμίζουν ότι ο Άδης κατάπιε το σώμα του Κυρίου και νόμισε ότι τελείωσε με τον Χριστό και κατέλυσε το έργο του.
     Κι εκεί που έτριβε τα χέρια του με ικανοποίηση, διαπίστωσε με οδυνηρή έκπληξη ότι όχι μόνο δεν κέρδισε τίποτε, αλλά έχανε και όσα και όσους πίστευε ότι ‘δικαιωματικά’ κατείχε απ’ αιώνος. Γιατί ο ‘κατάστικτος τοῖς μώλωψι’ νεκρός ήταν ‘πανσθενουργός’ και ‘ὡς σκηνὴν κατέλυσε τοῦ θανάτου τὸ δεσμωτήριον’. Γιατί Άλλος έχει τον τελευταίο λόγο στον κόσμο.
     Μεταφερόμενοι στην επικαιρότητα, μπορούμε να πούμε ότι ούτε ιώσεις, ούτε επιδημίες, ούτε ανθρώπινα σχέδια ή μέτρα, ούτε αντιδράσεις λογικές ή υπέρμετρες, ούτε κρατικοί περιορισμοί, είτε σώφρονες είτε ακραίοι, μπορούν να ματαιώσουν το σχέδιο του Θεού, ο οποίος κάνει τα πάντα να συνεργήσουν εις αγαθόν «τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν».
     Καλή Ανάσταση!

Υστερόγραφο: Το Μέγα Σάββατο πρωί, μετά το πέρας της μοναδικής αναστάσιμης Λειτουργίας, ο μακαρίτης ο πατέρας μας έλεγε: «Τώρα είμαι έτοιμος να ξαναρχίσω τη Μεγάλη Εβδομάδα». Συνήθιζε δε, όταν λειτουργούσε, να διαβάζει την ειδική οπισθάμβωνο ευχή που προβλέπει ο κώδικας αρ. 43 της Μονής του Τιμίου Σταυρού των Ιεροσολύμων για την ημέρα αυτή:

     «Ὁ τὸ μέγα κῆτος χειρωσάμενος Θεὸς καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τὸν ἀποστάτην δράκοντα συνθλάσας, τὸν νοῦν τὸν μέγαν τῶν Ασσυρίων, καὶ τάξας αὐτὸν εἰς τὸ καταπαίζεσθαι· ὁ τὸν θάνατον θριαμβεύσας καὶ τοὺς δεσμοὺς αὐτοῦ διαλύσας· ὁ τὸ σκότος φωτίσας καὶ τὰ κεκρυμμένα δημοσιεύσας· ὁ τὸν διάβολον καταισχύνας καὶ τῆς εἰδωλολατρίας τὴν ἀπάτην ἐκ γῆς ἐξορίσας· ὁ πύλας χαλκᾶς συντρίψας καὶ τὰς συνεχομένας ἁγίας ψυχάς ἐξ ᾅδου κατωτάτου ἐλευθερώσας, σύντριψον τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα· ὑμνητάς ἡμᾶς τῶν παθημάτων σου ποίησον, ἵνα καὶ τῆς δόξης τυχόντες τῆς ἐκ νεκρῶν σου ἀναστάσεως δοξάζωμέν σε τὸν πάντων ἀγαθῶν δοτήρα καὶ αἴτιον σὺν τῷ ἀνάρχω Πατρί καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».