Ομολογώ ότι με συγκίνησαν αυτά που είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στην κηδεία του εκλιπόντος Μανώλη Γλέζου:
«Ο Μανώλης Γλέζος υπήρξε το σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης σε ώρες συμφοράς της πατρίδος μας... Μου έκανε την τιμή να γνωριστούμε και να συζητήσουμε πολλές φορές. Υπόδειγμά του πάντοτε ήταν ο αδελφός του και η θυσία του. Σαν άνθρωποι μιλήσαμε πολλές φορές και για τις υπαρξιακές αγωνίες μας, για τα εσωτερικά μας προβλήματα και τις ανθρώπινες αδυναμίες και αναζητήσεις μας. Μου ζήτησε όταν έρθει η ώρα εκείνη που σφραγίζει την γήινη ζωή να προστώ της νεκρώσιμης ακολουθίας και να διαβάσω «τα γράμματα της εκκλησίας», όπως είπε. Η εκπλήρωση αυτής της επιθυμίας του, οδήγησε τα βήματα μου σε τούτο τον χώρο για να ψάλλουμε όλοι μαζί: Αιωνία η Μνήμη του». [EΔΩ]
Ένας άνθρωπος που αψήφησε τον θάνατο και αντιμετώπισε ηρωικά την απειλή του σε πολλές στιγμές της ζωής του, αλλά και έζησε με σεμνότητα χωρίς να ‘εμπορευθεί’ τον ηρωικό του βίο, έφθασε σε βαθύ γήρας και σε τέλη ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά, και του διάβασαν και τα γράμματα της εκκλησίας. Να ευχηθούμε να έχει και καλόν Παράδεισο.
Υστερόγραφο. Αξίζει να διαβάσει κανείς το επεισόδιο του Γλέζου με την κατάθεση στεφάνου από τον Γερμανό πρέσβυ στο Δίστομο το 2017 [ΕΔΩ], για να γνωρίσει κι αυτή την πλευρά του εκλιπόντος.
Υστερόγραφο. Αξίζει να διαβάσει κανείς το επεισόδιο του Γλέζου με την κατάθεση στεφάνου από τον Γερμανό πρέσβυ στο Δίστομο το 2017 [ΕΔΩ], για να γνωρίσει κι αυτή την πλευρά του εκλιπόντος.
Το ευχόμεθα ολοψύχως. Την υποστολή της ναζιστικής σημαίας δεν την ξεχνάμε. Ούτε τον διαχωρισμό της θέσης του από τον Τσίπρα τον οποίον αρχικά αφελώς εστήριξε. Ούτε τους ύστερους αγώνες του στο Ευρωκοινοβούλιο. Ούτε την άμεση δημοκρατία που επεχείρησε στο νησί του. Βέβαια δεν ξεχνάμε και ότι το 2011 ως προεξάρχων δημοτικός σύμβουλος καταψήφισε την κατασκευή προτομής του Μ. Αλέξάνδρου με την αιτιολογία ότι ήταν αντιδημοκράτης ιμπεριαλιστής και πως το 1985 που στην Αλβανία όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά, ο ίδιος πέρασε ελεύθερα τα σύνορα και τίμησε τον μισητό δικτάτορα υψώνοντας μάλιστα τη γροθιά του πάνω από το φέρετρό του παρουσία όλης της αλβανικής νομεκλατούρας. Ελπίζουμε εκείνος τα τελευταία δύο, να τα ξέχασε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε στον Απόστολο, που εν μέσω της ακατάσχετης υμνολογίας προς το πρόσωπο του εκλιπόντος, μας
ΑπάντησηΔιαγραφήθύμισε και κάποιες "ξεχασμένες" αλήθειες...