Αίτημα ενότητος

Ευτυχώς μέσα στον ορυμαγδό ειδήσεων, ανακοινώσεων, σχολίων και κραυγών που δεχόμαστε χωρίς ανάπαυλα υπάρχουν και φωνές ήρεμες, νηφάλιες, που εκφράζουν τη δίψα για μια στοιχειώδη λογική. Μια τέτοια αποτελεί η παρακάτω επιστολή που είδα χθες στην Καθημερινή (‘Οι διχασμοί μας και όσα μας ενώνουν’, 19/3/2019). Όπως θα διαπιστώσουν οι αναγνώστες της σελίδας αυτής, οι θέσεις της συμβαδίζουν με όσα κατά καιρούς έχουμε γράψει κι εδώ.

     Κύριε διευθυντά 

     Με αφορμή τη νέα σειρά βιβλίων της «Καθημερινής» σχετικά με τους διχασμούς των Ελλήνων, θα ήθελα να σας προτείνω να συμβάλετε στο εξής:

     Θεωρώ ότι οι έννοιες Αριστερά - Δεξιά είναι σήμερα εντελώς ξεπερασμένες. Ιδιαίτερα δε, στην τόσο δύσκολη περίοδο που περνάει η χώρα μας και εμείς μαζί της τα τελευταία δέκα χρόνια.

     Θα πρότεινα λοιπόν τη διοργάνωση μιας σειράς ομιλιών - συζητήσεων - άρθρων - debates, προσπαθώντας με ψυχραιμία και διάθεση συμφιλίωσης να αποτυπώσουμε σε ποιες αρχές και αξίες συμφωνούμε –και ποιες είναι οι διαχωριστικές γραμμές μας– πάνω στα θέματα που απασχολούν όλους μας: Δικαιοσύνη, παιδεία, υγεία, οικονομία.

     Μια τέτοια πρωτοβουλία θα μπορούσε πιθανώς να συνδεθεί με τα best practices, τις αναγνωρισμένες διεθνώς καλύτερες πρακτικές πάνω σε αυτούς τους τομείς, ώστε επιτέλους να κάνουμε ως έθνος ένα μεγάλο βήμα μπροστά με όπλο την κατανόηση και τη γνώση, αφήνοντας πίσω την τυφλή υπακοή στους κομματικούς και συνδικαλιστικούς μηχανισμούς. Είμαστε στο 2019, σωστά;

     Σοφίκα Ελευθερουδάκη

     Είπαμε: συμφωνώ σε όλα. Αρκεί να καταλάβουμε ότι πράγματι είμαστε στο 2019...