Δεν παρακολουθώ ιδιαίτερα το
λαϊκό άσμα και μου ξεφεύγουν πάμπολλα τραγούδια, κάποια αξιόλογα. Όπως το
παρακάτω άσμα της Χαρούλας Αλεξίου, που το πέτυχα σήμερα το πρωί στο ραδιόφωνο
και το βρήκα ιδιαίτερα εύστοχο:
«Σου στέλνω
χαιρετίσματα με δυο μικρά πουλιά,
λιγότερα συνθήματα και πιο
πολλή δουλειά»
Το τραγούδι, όπως μαθαίνω
από το Διαδίκτυο, είναι γραμμένο το 1976, και συνεπώς παραπέμπει σε μια
πραγματικότητα που ζούμε με αυξανόμενη ένταση στη διάρκεια της ενήλικης ζωής
μας. Όπου ‘συνθήματα’ διαβάστε ανακοινώσεις, εξαγγελίες, σχόλια, δηλώσεις και
άλλα φλύαρα λεκτικά κατασκευάσματα που ολοένα πληθαίνουν στον δημόσιο λόγο, και
σκοπό (και τελική κατάληξη βέβαια) έχουν την μη παραγωγή έργου. Μακάρι να
άκουγαν οι πολιτικοί το μήνυμα αυτό, αν και αναρωτιέμαι πότε είναι λιγότερο
επικίνδυνοι: όταν αδρανούν ή όταν (μας) δουλεύουν. Διότι τα αποτελέσματα της
εργασίας τους συχνά είναι επώδυνα για το σύνολο και για την πατρίδα.
ΕΙΣ ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΣΧΥΡΟ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΗΔΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΓΕΝΙΚΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΚΑ-ΚΗΣ ΠΕΙΡΑΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΕΤΩΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφή