Αντιθέσεις

Είναι μερικοί άνθρωποι που σε σκλαβώνουν με τον τρόπο της. Έχω ξαναγράψει για την κυρα-Βούλα, που εδώ και χρόνια (βλ. ΕΔΩ) συνεχίζει να έρχεται κάθε χρόνο παραμονές Χριστουγέννων από μία ώρα μακριά, βρέξει-χιονίσει, για να φέρει τα δώρα της: λικέρ και γλυκό (χειροποίητα) και ρόδι, και να ανταλλάξουμε ευχές. Έστω κι αν δεν είμαι πλέον ο βασικός της θεράπων. Κυρα-Βούλα, να είσαι πάντα καλά, και καλή δύναμη στα βάσανά σου!
     Η μέρα επεφύλασσε κι άλλη έκπληξη. Οι ευχές από τον παλιό μου δάσκαλο στην Ουαλία ήταν αναμενόμενες και ευπρόσδεκτες. Αυτό που με ξάφνιασε ήταν η παχιά μαύρη γραμμή που έσβηνε λες το εορταστικό γραμματόσημο με την παράσταση της Παναγίας με το Θείο Βρέφος. Δεν μοιάζει για ταχυδρομική σφραγίδα: πιο πολύ θυμίζει έναν μαρκαδόρο που μουντζουρώνει οργισμένα ή περιφρονητικά μια εικόνα που δεν του αρέσει. Άθεος; Μουσουλμάνος; Κάτι άλλο; Δεν γνωρίζω, και μπορεί να πέφτω κι έξω. Ωστόσο, σκέφτομαι να γράψω στα Βασιλικά Ταχυδρομεία της Αλβιόνος και να θέσω υπόψη τους το θέμα, που δεν προκαλεί απλώς φιλοτελική αγανάκτηση. Μάλλον επαληθεύει εκείνο το «οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος» που λέγαμε προχθές.