Πεντηκοστή

Μια ιδιαίτερη ευλογία μας επεφύλαξε η σημερινή μέρα: να παρευρεθούμε στη χειροτονία στον τρίτο βαθμό της ιερωσύνης του π. Στεφάνου Τόλιου, που προχθές εξελέγη μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου. Συγκίνηση ιδιαίτερη, μια και ο νέος επίσκοπος μεγάλωσε στην ενορία των Αγ. Αποστόλων, όπου συμψάλαμε για πολλά χρόνια, είχε πνευματικό τον μακαρίτη τον πατέρα μας, αργότερα τον διαδέχθηκε ως προϊστάμενος του ναού, και τέλος μας συμπαραστάθηκε στην κοίμηση και την εξόδιο ακολουθία του. Πέρα όμως από τις προσωπικές μνήμες, το μυστήριο με την ψαλλομένη ακολουθία της Πεντηκοστής μας θύμισε ζωηρά ότι η αρχιερωσύνη στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μια μακρά αδιάσπαστη αλυσίδα, η αρχή της οποίας ανάγεται στο υπερώο της Ιερουσαλήμ, όπου την ιστορική εκείνη ημέρα «ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό» όταν «ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας... καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός... καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου». Είθε αυτό το Άγιο Πνεύμα που «πάντα χορηγεῖ» και «ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας» να φωτίζει και να οδηγεί πάντα τόσο τον νέο μητροπολίτη όσο και όλους τους Ορθοδόξους κληρικούς, ανωτέρους και κατωτέρους, στους δύσκολους και προκλητικούς καιρούς που ζούμε. Πάτερ Στέφανε, άξιος!