Η καθημερινότητα στην Ελλάδα έχει κάθε τόσο την τάση να σου γεννά μια απογοήτευση που εγγίζει τα όρια της κατάθλιψης, με άμεση συνέπεια την απόρριψη. Ωστόσο υπάρχουν αντίδοτα. Ένα από αυτά είναι ο συνδυασμός μιας πρωινής προσκυνηματικής επίσκεψης στο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου στο Ακριτοχώρι με βαρκάδα στη λίμνη Κερκίνη, γεύμα σε τοπικό οικοξενώνα και στη συνέχεια επιστροφή παραλιμνίως. Το θέαμα των χιλιάδων φλαμίνγκο που αποθαλασσώνονται ομαδικά αποτελεί εγγυημένη θεραπεία για τη ‘μαυρίλα’... Μια μικρή γεύση ακολουθεί στη συνέχεια -- κρίμα μόνο που η απόσταση δεν επιτρέπει να απολαύσετε τα χρώματα.
Την ξέρω την περιοχή. Την επισκέπτομαι συχνά λόγω της κατασκήνωσης των παιδιών στα Άνω Πορόια. Πολύ ωραία άσχετα που δεν μπορώ εγώ να παραμένω για πολύ. Μόνο για βόλτα. Οι λίμνες μέσα σε βουνά μου δημιουργούν αισθήματα κατάθλιψης. Το ίδιο παθαίνω και στις Πρέσπες. Στη θάλασσα ανοίγει η καρδιά μου. Άβυσσος η ψυχή! Λόξες τα λέει ο λαός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι λίμνες έχουν μια άλλη γοητεία, αλλά βέβαια περί ορέξεως...
ΑπάντησηΔιαγραφή