Les Miserables

Ειδήσεις δεν είναι μόνο οι μεγάλες ιστορίες, τα πρωτοσέλιδα, οι πηχυαίοι τίτλοι ή τα βαρύγδουπα ονόματα. Συχνά στα ‘ψιλά’ βρίσκει κανείς πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, άλλοτε αισιόδοξα και άλλοτε τραγικά. Όπως εκείνο το προχθεσινό που διάβασα στη Guardian, για την κυρα-Μαρία, μια φτωχή γυναίκα στη Βραζιλία που πριν δυο χρόνια έκλεψε από ένα σούπερ μάρκετ ένα σοκολατένιο πασχαλινό αυγό κι ένα κομμάτι κοτόπουλο για τα παιδιά της. Για την πράξη αυτή κρατήθηκε στη φυλακή πέντε μήνες μέχρι τη δίκη, όπου κρίθηκε ένοχη για ‘έγκλημα εκ προμελέτης’, καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών ετών, δύο μηνών και τριών ημερών (υποθέτω ότι οι μήνες και οι μέρες είναι το... ΦΠΑ της ποινής) ούσα έγκυος, και τώρα θηλάζει το νεογέννητο μωρό της στη φυλακή. Μόλις το μωρό κλείσει τους έξι μήνες, θα της αφαιρεθεί η κηδεμονία του. Η είδηση έχει προκαλέσει σάλο στη χώρα, και τα εκεί Μέσα τονίζουν τη διαφορά στη νομική μεταχείριση της γυναίκας αυτής και πολλών αξιωματούχων της χώρας που διώκονται για υποθέσεις διαφθοράς και υπεξαίρεση εκατοντάδων εκατομμυρίων από δημόσια ταμεία και άλλους οργανισμούς. Οι τελευταίοι έχουν λάβει χρονικά μικρότερες ποινές και κάποιοι έχουν κάνει συμφωνίες με τις αρχές για απλό περιορισμό κατ' οίκον.
     Ποιος είπε ότι οι ‘Άθλιοι’ του Ουγκό υπήρχαν μόνο τον δέκατο ένατο αιώνα; Το γνωστό απόφθεγμα ότι ο νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης (που πιάνει μόνο τα έντομα, ενώ τα πουλιά τον σχίζουν άνετα) δυστυχώς ισχύει διαχρονικά και ανά την υφήλιο, εδραιώνοντας την εμπιστοσύνη του κοινού στις εξουσίες.