Πυξίδα

Διάβασα πρόσφατα [ΕΔΩ] μια ρήση του Ζήσιμου Λορεντζάτου: «Το μέγιστο που μπορείς μια μέρα να γίνεις για τον τόπο σου: μια καλή πυξίδα». Με μια διαφορετική παρομοίωση ουσιαστικά παραφράζει τα λόγια του Χριστού στην επί του όρους ομιλία: «οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς».
     Πυξίδες και φάροι: τόσο χρήσιμα και τα δυο στην «θάλασσαν του βίου» και τον «κλύδωνα των πειρασμών». Να ένας ωραίος στόχος για τη ζωή του καθενός, κι ένα κριτήριο με το οποίο μπορεί (και ίσως θα πρέπει) να κρίνεται καθένας που ανακατεύεται με τα δημόσια πράγματα. Πόσοι από τους επώνυμους διάσημους λειτούργησαν/λειτουργούν ως πυξίδες, και μάλιστα καλές; Πόσοι έλαμψαν/λάμπουν μπροστά στους ανθρώπους με φως που να κατευθύνει κι όχι να στραβώνει;