Καννίβαλοι

Σύμφωνα με αναφορά της Διεθνούς Αμνηστίας, σε μέχρι 13.000 υπολογίζονται οι αντίπαλοι του Άσαντ που έχουν απαγχονισθεί μυστικά στη φυλακή Σαϊντνάγια, όπου πολλές χιλιάδες άλλοι βασανίζονται με εντελώς απάνθρωπα μέσα. Και να σκεφθεί κανείς ότι όλο το μακελειό στη Συρία, με ενεργό συμμετοχή και των Δυτικών δυνάμεων, γίνεται για να μείνει ο Άσαντ στην εξουσία...
    Διάβασα ακόμη μόλις χθες ότι στη Ρωσία ο Αντρέι Ζούκωφ κατάφερε ολομόναχος και μετά από επίμονη έρευνα είκοσι ετών στα σχετικά αρχεία να αναγνωρίσει και να κατονομάσει όλους τους πράκτορες της NKVD (της μυστικής αστυνομίας του Στάλιν), που στη δεκαετία του 1930 οργάνωσε και εκτέλεσε τις δολοφονίες επτακοσίων χιλιάδων ανθρώπων σε μαζικές εκκαθαρίσεις.
     Τα παραπάνω είναι δυο μόνο δείγματα καθεστωτικής βαρβαρότητος, η οποία δεν έλειψε ποτέ από τη γνωστή ανθρώπινη ιστορία. Μικρή σημασία έχουν τα (όποια) δήθεν ιδεολογικά κίνητρα: τα μέσα είναι εξίσου απάνθρωπα και βάναυσα είτε μιλούμε για στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου είτε για γκουλάγκ στη Σιβηρία, είτε για τη φυλακή Λουμπιάνκα της Μόσχας ή τη Σαϊντνάγια της Δαμασκού. Και οι τελικές εκατόμβες των θυμάτων, γνωστών και αγνώστων, βάζουν τη σφραγίδα τους στο ποιόν των ανθρώπων που επινοούν, διατάζουν, πραγματοποιούν και ανέχονται τέτοιου είδους εγκλήματα κατά των συνανθρώπων τους.
     Με ποιο τελικό σκοπό; Κερδίζει ο τύραννος ζωή ή οτιδήποτε άλλο πίνοντας κυριολεκτικά τόννους αιμάτων; Κάποτε υπήρχε στην τηλεόραση ένα σήριαλ επιστημονικής φαντασίας με τον τίτλο «Ο αθάνατος» με θέμα έναν άνθρωπο που το αίμα του είχε ιδιαίτερες θεραπευτικές ιδιότητες και τον κυνηγούσαν κάποιοι για να το χρησιμοποιήσουν ως ελιξήριο μακροζωίας. Φαντασία βέβαια, αλλά απεικόνιζε μια νοοτροπία. Αυτό που κέρδισαν οι ανά τους αιώνες τύραννοι, όποιο όνομα και σημαία κι αν έφεραν, ήταν η κόλαση, την οποία τόσο αγάπησαν και δημιούργησαν στη ζωή τους. Κι ένα στιγματισμένο όνομα, που δυστυχώς δεν φαίνεται να παραδειγμάτισε τις επόμενες γενιές.