Υποτροπή

Με τον όρο αυτό περιγράφουμε στην ιατρική αυτό που λέμε λαϊκά ‘ξανακύλισμα’: την εκ νέου έξαρση μιας αρρώστιας που έδειχνε να υποχωρεί. Ειδικώτερα βέβαια στην ογκολογία η υποτροπή αναφέρεται σε έναν καρκίνο που είχε αντιμετωπισθεί ριζικά με κάποια μορφή θεραπείας, και μετά από μικρότερο ή μεγαλύτερο διάστημα σιωπής διατρανώνει και πάλι την παρουσία του, ανατρέποντας άρδην την πρόγνωση του αρρώστου και καταβαραθρώνοντας την ψυχολογία του. Την θυμήθηκα πρόσφατα με αφορμή τρεις διαφορετικούς ασθενείς:   
     Ο πρώτος, 54 ετών, κάνει χημειοθεραπεία εδώ και έξι μήνες. Πρόσφατα βρέθηκε να γεμίζει υγρό στους πνεύμονες και χρειάσθηκε ανακουφιστικές παρακεντήσεις: η νόσος δεν φαίνεται να υπακούει στα φάρμακα.
     Ο δεύτερος, 63 ετών, είχε αντιμετωπισθεί με επιτυχία και πλήρη ύφεση του όγκου εδώ και τρία χρόνια. Τώρα η αξονική του δείχνει επέκταση της νόσου στον πνεύμονα, επίσης με μεγάλη ποσότητα υγρού αλλά και με συμπαγείς μεταστάσεις. Το προηγούμενο κέρδος της επιβίωσης μέσα σε λίγες στιγμές φαντάζει πολύ μικρό.   
     Ο τρίτος, 53 ετών, μόλις ολοκλήρωσε την θεραπεία του για έναν όγκο που ανταποκρίθηκε εντυπωσιακά καλά. Έχει έναν πυρετό και ακτινολογικές σκιάσεις που θα μπορούσαν να οφείλονται αποκλειστικά στις ακτινοβολίες που έκανε. Το ελπίζω και το εύχομαι, μια και η εναλλακτική ερμηνεία δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστη.