ΤΡΡ και ΤΤΙΡ

Μετά από την κατάνυξη και περισυλλογή των ημερών που προηγήθηκαν, ‘και πάλιν πλοία και δίκτυα’, τουτέστιν επιστροφή στην καθημερινότητα. Εξάλλου σήμερα έγιναν και οι προγραμματικές δηώσεις--το ‘λ’ λείπει εσκεμμένα--της κυβέρνησης, αλλά αυτές θα μας απασχολήσουν σίγουρα στο μέλλον. Προς το παρόν έχουμε την ΤΡΡ (Trans-Pacific Partnership). Δεν την ξέρετε; Είναι η μεγαλύτερη διεθνής συμφωνία εμπορίου που έγινε μεταξύ των ΗΠΑ και 11 χωρών του Ειρηνικού, με στόχο τη διευκόλυνση του εμπορίου (τι καλά!) ώστε να ευνοηθούν οι Αμερικανικές εξαγωγές και να πληγεί η κυριαρχία της Κίνας. Λέγεται ότι θα επηρεάσει περίπου το 40% της παγκόσμιας οικονομίας, αν και θα πρέπει να εγκριθεί πρώτα τόσο από το Αμερικανικό όσο και από τα υπόλοιπα κοινοβούλια. Η αρνητική πλευρά; Η συμφωνία δίνει το πάνω χέρι στους μεγάλους οικονομικούς οργανισμούς (πολυεθνικές εταιρείες), και ό,τι θα φαίνεται αντίθετο με τα συμφέροντά τους, ακόμη κι αν είναι νόμος κάποιου κράτους, θα θεωρείται αδίκημα και θα ζητούνται αποζημιώσεις (και όχι βέβαια πενταροδεκάρες). Οι εταιρείες δεν θα έχουν καμιά υποχρέωση να δίνουν αναφορά ούτε στους καταναλωτές ούτε σε καμία ρυθμιστική αρχή για το τί πουλάνε, ποιο είναι το περιεχόμενο των προϊόντων τους, αν έχει ή δεν έχει προδιαγραφές ασφαλείας. Κράτος όχι εν κράτει, αλλά υπεράνω κρατών και εξουσιών. Μόνο στον θεό Μαμωνά θα δίνουν λογαριασμό.
     Και τι μας ενδιαφέρει ο Ειρηνικός; θα ρωτήσει κανείς. Διότι υπάρχει και η ΤΤΙΡ (ασχοληθήκαμε λίγο προ έτους), που είναι η αντίστοιχη συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, που θα μας αφορά άμεσα και θα αποτελεί το Υπερμνημόνιο, μπροστά στο οποίο τα δικά μας μνημόνια θα είναι μάλλον υποσημειώσεις. Βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της διαπραγμάτευσης, αλλά δεν είναι μακριά και η δική της καταληκτική ημερομηνία. Ήδη σε σχετική καμπάνια της γνωστής ιστοσελίδας Avaaz έχουν συγκεντρωθεί περισσότερες από 3 εκατομμύρια υπογραφές για την κατάργησή της. Νομίζω ότι είναι από εκείνες τις εκστρατείες που αξίζουν υποστήριξη, διότι την επομένη της συμφωνίας θα είναι πολύ αργά για δάκρυα.