Ουκρανία

Υποτίθεται ότι από τα μεσάνυχτα που πέρασαν ισχύει η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στις εμπόλεμες ζώνες της Ουκρανίας. Ωστόσο, η πείρα από τέτοιες συμφωνίες δεν εμπνέει ιδιαίτερη αισιοδοξία. Οι επαναστατημένες περιοχές θυμίζουν κάπως τους οργανωμένους συνδέσμους φιλάθλων (θύρα Τάδε), που με κάθε ευκαιρία έρχονται στα χέρια (και τα μαχαίρια...) με τους ομοειδείς των αιωνίων αντιπάλων τους. Φυσικοί αυτουργοί των επεισοδίων οι μεν, ηθικοί όμως εκείνοι που τους ενθαρρύνουν να κάνουν τις βρώμικες δουλειές, από τις οποίες οι μεγαλομέτοχοι κρατούν αποστάσεις νίπτοντες τα χέρια τους.
     Αφελές το ερώτημα: θα υπήρχαν οι χούλιγκαν αν δεν είχαν κανενός είδους συμπαράσταση και ‘χορηγία’ από τους επισήμους παράγοντες; Θα τραβούσαν σε μάκρος εμφύλιες συρράξεις όπως αυτή της Ουκρανίας αν δεν υπήρχε καμία οικονομική, στρατιωτική, τεχνολογική, διπλωματική, πολιτική στήριξη από τους μεγάλους παίκτες της διεθνούς σκηνής; Όσο κι αν ακούγεται σκληρό να παρατηρούμε αδιάφοροι μια τέτοια ακήρυκτη αλληλοσφαγή, μήπως είναι ακόμη πιο σκληρό να προωθούμε τα γεωπολιτικά μας συμφέροντα εις βάρος των αθώων κάθε πλευράς;