Δεν έχω διαβάσει τον Samuel Huntington, αλλά δεν δυσκολεύομαι να φαντασθώ ότι ο επόμενος Παγκόσμιος πόλεμος μπορεί κάλλιστα να είναι μια σύρραξη πολιτισμών. Φυσικά και θα υπάρχουν κάποια οικονομικά αίτια (και πότε δεν υπήρχαν;), αλλά τα συνθήματα δεν θα είναι του τύπου «Φτηνό πετρέλαιο για όλους!» αλλά «Ένας είναι ο Αλλάχ...».
Μια από τις μεγάλες πολιτιστικές προόδους της ανθρωπότητας μπορεί να θεωρηθεί η ανεξιθρησκία, η ανοχή της θρησκευτικής διαφοράς άλλων ανθρώπων από την όποια μέχρι τότε κυρίαρχη θρησκευτική πίστη. Αν μάλιστα δούμε την απόφαση αυτή μέσα στο ιστορικό της πλαίσιο, μετά από τρεις αιώνες σκληρών και πολυαιμάκτων διωγμών των Χριστιανών, το μέγεθός της δείχνει ακόμη μεγαλύτερο. Ωστόσο στον Δυτικό κόσμο η ανεξιθρησκία προοδευτικά πήρε τη μορφή της αρνησιθρησκίας, της απόρριψης κάθε είδους μεταφυσικής πίστης στο όνομα ενός κοσμικού ανθρωπισμού. Η ‘λογική’ αυτή βόλεψε και εξυπηρέτησε κάθε είδους σκοπιμότητες, από την εξελικτική βιολογία και τον ανεξέλεγκτο καπιταλισμό μέχρι την παγκοσμιοποίηση και την ακόρεστη εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος και των λαών του λεγόμενου Τρίτου κόσμου.
Και τώρα η Δύση αντιμετωπίζει την σταδιακή ανάδυση του φάσματος του ακραίου ισλαμισμού. Απέναντί της έχει τεράστιους πληθυσμούς που διέπονται από ένα θρησκευτικό φανατισμό που ξεπερνά το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και την αγάπη για τη ζωή, που είναι έτοιμοι να σκοτώσουν και να πεθάνουν γι’ αυτό που πιστεύουν (αδιάφορο αν εμείς το θεωρούμε σωστό ή λάθος). Η Δύση διαθέτει μεν ένα τεράστιο πολεμικό οπλοστάσιο, ωστόσο είναι ιδεολογικά αθωράκιστη: δεν διαθέτει μεταφυσικό έρεισμα που να μπορεί να αντιπαραθέσει απέναντι στο κύμα του Ισλάμ, που υπό την προστασία της νομικής ανεξιθρησκίας έχει διεισδύσει και ανδρωθεί μέσα στις κοινωνίες της. Έτσι, φθάσαμε στις μέρες μας να μετρούμε κομμένα κεφάλια και να βλέπουμε έναν Βρετανό μουσουλμάνο να σφαγιάζει έναν Αμερικανό φωτορεπόρτερ. Και φρίττουμε... γιατί δεν ξέρουμε και τι άλλο να κάνουμε: μας εμποδίζει η πολιτική μας ορθότης.
Όπως έλεγε ο Bertrand Russell, ‘όλο το πρόβλημα του κόσμου είναι ότι οι ανόητοι και οι φανατικοί είναι πάντα τόσο σίγουροι για τον εαυτό τους, ενώ οι συνετοί άνθρωποι είναι τόσο γεμάτοι από αμφιβολίες’. Μέχρι πότε;
Σημείωση: Διαβάστε ΕΔΩ το υπόμνημα που υπέβαλαν χθες 40 Πανεπιστημιακοί στις ελληνικές αρχές σχετικά με το υπό ανέγερσιν τζαμί, το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και τη λαθρομετανάστευση. Να περιμένουμε τίποτε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου