Πρόσφατα ο καθηγητής Ν. Μαραντζίδης έπεσε θύμα άγριου ξυλοδαρμού από δυο νεαρά υποκείμενα που δεν ήξεραν καν ποιος είναι, και τα οποία έσπευσαν να δικαιολογήσουν διάφοροι εκπρόσωποι του αριστερού χώρου. Χθες έγραψε στην 'Καθημερινή' ένα άρθρο με τίτλο ‘Η Κοινοτοπία του Κακού και το πνεύμα του ολοκληρωτισμού’, όπου αναρωτιέται τι είναι αυτό που ωθεί ανθρώπους να συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο. Φανατισμός, έλλειψη λογικής, αδυναμία διάκρισης καλού και κακού υπό την επήρεια μιας ‘μεσσιανικού’ τύπου ολοκληρωτικής ιδεολογίας, ανεξαρτήτως χρώματος, που ενεργεί ως ‘όπιο του λαού’, είναι οι ερμηνείες που δίνει. Το συμπέρασμά του; ‘Μακροπρόθεσμα η απάντηση είναι μόνο μία: η ανθρωπιστική παιδεία και η επίμονη καλλιέργεια των αξιών του σεβασμού του άλλου και της ανεκτικότητας. Ο μεσσιανισμός αντιμετωπίζεται μόνο με παιδεία και Κράτος Δικαίου. Σε τελική ανάλυση, από τότε που μάθαμε για το Αουσβιτς και τα Γκουλάγκ, από τότε που η δύναμη του ολοκληρωτισμού αφάνισε εκατομμύρια ανθρώπους σε Ανατολή και Δύση, δεν έχουμε πια καμιά δικαιολογία.’
Πράγματι, δικαιολογία δεν έχουμε. Εκτός αν ο βαθμός στραβισμού μας είναι τέτοιος που βλέπει κάθε φορά μόνο τον ένα ολοκληρωτισμό, αγνοώντας ηθελημένα τον άλλο, ή, ακόμη χειρότερα, βαφτίζοντάς τον ‘δημοκρατία’, ‘λαϊκό αγώνα’ ή ό,τι άλλο.
"Παίδευσον τον λαόν"! Έτσι συμβούλευαν τον Λέοντα Ίσαυρο οι συνεργάτες του. Δεν άκουσε, ξεκίνησε την εικονομαχία και μια ολόκληρη αυτοκρατορία πλήρωσε για πάντα μια σύγκρουση αιώνων...
ΑπάντησηΔιαγραφή