Διαβάζω στο προχθεσινό ΒΗΜΑ ένα περίεργο (τουλάχιστον) άρθρο, σύμφωνα με το οποίο το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής ζητεί να του παραδοθούν έτοιμα μέσα σε διάστημα μόλις 7 μηνών συνολικά 402 σχολικά βιβλία για κάθε γνωστικό αντικείμενο. Φυσικά όλοι οι υποτιθέμενοι αρμόδιοι προβάλλουν την αντίρρηση ότι κάτι τέτοιο δεν είναι πρακτικά δυνατόν, και ότι το κράτος ουσιαστικά περιμένει να του υποβάλουν για έγκριση βιβλία που ήδη είναι γραμμένα (?φωτογραφικός διαγωνισμός). Δεν έχω δει κανένα σχολιασμό του άρθρου στην ιστοσελίδα της εφημερίδας, αλλά προσωπικά αναρωτιέμαι: Γιατί στην τρέχουσα ‘σφιχτή’ οικονομική συγκυρία, όπου συνενώνονται σχολεία και απολύονται καθηγητές, χρειαζόμαστε καινούργια διδακτικά εγχειρίδια; Όλα τα μέχρι τώρα βοηθήματα είναι άχρηστα; Πόσα χρήματα θα κοστίσουν; Με τίνος επιταγές ζητούνται, και τίνος την ‘ατζέντα’ θα εξυπηρετούν; Και επειδή η εποχή μας ενθαρρύνει την καχυποψία προς τους ‘δώρα φέροντας Δαναούς’, αποτελούν μήπως την εισαγωγή μιας Νέας Τάξης στην εκπαίδευση, με σκοπό την συστηματική ‘πλύση’ ευαίσθητων εγκεφάλων; Ξύλο που μας χρειάζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου