Ο τελευταίος πολεμιστής

Πληροφορήθηκα χθες ότι πέθανε στο Τόκιο σε ηλικία 91 ετών ο τελευταίος Ιάπωνας μαχητής του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Hiroo Onoda έγινε διάσημος όταν το 1974, σχεδόν τριάντα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, πείσθηκε να παραδοθεί στη ζούγκλα των Φιλιππίνων όπου κρυβόταν πιστεύοντας ότι ο πόλεμος συνεχίζεται. Στο διάστημα αυτό ο Onoda συγκρούσθηκε συχνά με στρατιωτικές δυνάμεις που πίστευε ότι αντιπροσώπευαν τον εχθρό και σκότωσε μέχρι και 30 ανθρώπους. Οι σύντροφοί του είχαν παραδοθεί το 1950, ενώ απέμεινε άλλος ένας που σκοτώθηκε σε συμπλοκή το 1972. Ο ίδιος συνέχισε να κρύβεται και να «πολεμά», και μόνο όταν ο πρώην διοικητής του πήγε στις Φιλιππίνες και μίλησε μαζί του πίστεψε ότι ο πόλεμος είχε πράγματι τελειώσει και ότι δεν του έλεγαν ψέματα στα πλαίσια μιας παγίδας για να τον συλλάβουν.

     Διαβάζοντας  μια τέτοια είδηση από τη μια θαυμάζει κανείς το ακατάβλητο ηθικό του ανθρώπου αυτού που θεωρούσε ότι υπηρετεί την πατρίδα και τον αυτοκράτορά του, ενώ από την άλλη εντυπωσιάζεται για το ότι μπορεί κανείς να επιμένει σε μια πλάνη και ψευδαίσθηση σε βαθμό έσχατης αυταπάρνησης. Δεν ξέρω τι από τα δυο να κάνω, αλλά θυμάμαι την ευαγγελική ρήση ότι «οι υιοί του αιώνος τούτου είναι φρονιμότεροι από τους υιούς του φωτός στη γενεά τους». Σε κάθε περίπτωση, ένα δίδαγμα.