'Μία ροπή'

Χθες το μεσημέρι την είδα στο σπίτι, μιλήσαμε ιατρικά και φιλικά. Χρόνιο και σοβαρό το πρόβλημα της υγείας, τα όρια των παρεμβάσεων δεδομένα, οι εξελίξεις απρόβλεπτες, αλλά τίποτε δεν έδειχνε άμεσα απειλητικό. Κάποιες οδηγίες, μεταξύ σοβαρού και αστείου («Ίσια το κεφάλι, κυρία Ζαφειρούλα, δεν σε παίρνουν στη Μαλακοπή με στραβό λαιμό!»), τίποτε άλλο. Σήμερα το πρωί με κάλεσαν να πιστοποιήσω την εκδημία της: μας άφησε μέσα στη νύχτα. Γράφω τα σχετικά, πίνω έναν καφέ, στέκομαι και κοιτάζω το γήινο σκήνος από το οποίο έχει πετάξει η ψυχή. Ένα τόσο λίγο, ‘μία ροπή’, μας χωρίζει από τον άλλο κόσμο, που τόσο εύκολα αγνοούμε μέσα στην καθημερινή τύρβη. Αργότερα το απόγευμα στο κοιμητήριο της Μαλακοπής ψάλλουμε την τόσο παρήγορη και διδακτική νεκρώσιμη ακολουθία, με την πρέπουσα τάξη, για δεύτερη φορά μέσα σε τρεις μέρες. Η προηγούμενη γενιά απέρχεται. Καλόν Παράδεισο να έχουν όλοι!  

ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Βραδινές ματιές στην πόλη μας...