Εδώ και κάμποσο καιρό ο υπολογιστής μου σέρνει τα πόδια του. Ξέρω, από τα γεράματα είναι, μια και ανήκει ήδη στην τρίτη ηλικία για το είδος του. Σήμερα, με αφορμή κάποιες υπερβολικές καθυστερήσεις, του έβαλα τις φωνές, κι εκείνος μου... έβγαλε γλώσσα και με έβαλε στη θέση μου. Ιδού ο διάλογος:
Κομπιούτερ μου τεμπέλικο και σκυλοβαρεμένο
τι σ’ έπιασε και σέρνεσαι και δεν καλοδουλεύεις;
Με κρέμασες στο Ίντερνετ, και θα σε ανακυκλώσω.
Μη με πετάς, αφέντη μου, μόνο αναβάθμισέ με.
Εκείνο το antivirus πολύ βαρύ μου πέφτει.
Βάλε μου νιό προσέσορα να τρέχει, να καλπάζει.
Βάλε μου μνήμη μπόλικη που να χωρεί τα πάντα
βάλε και RAM με το κιλό για να με διαφεντεύεις.
Πάρε και Office σύγχρονο να γράφεις τα Γοργά σου,
νά ’ναι το Ιστολόγιο πάντα Παρεστιγμένο.
Πολύ καλό! Κατά το αμπέλι μου πλατύφυλλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο!
Πάρε έναν καινούργιο κι εσύ να κάνεις και τζίρο σε κανένα μαγαζί!
πολύ γλυκό! συγκινητικό! χάρηκα πολύ που η περιέργεια μ΄ έφερε εδώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήας αφήσω εδώ το γιουτουμπάκι με τη γοργόνα και με τα παραμύθια που δεν βρίσκουνε ψυχές να τα νογάνε κι αρχίσανε να γίνονται πραγματικότητες, σαν αντίδωρο για την ευχαρίστηση, :)
https://www.youtube.com/watch?v=Jvh9CdH1Nao
Βασιλική, καλώς ήλθες, και ελπίζω να περνάς τακτικά από τα μέρη μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ποιητής γιατρέ μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγχαρητήρια
Φιλίτσα, θα τρίζουν τα κόκκαλα των ποιητών...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά για τον Δημήτρη σου.