Επιφάνεια εργασίας

Πώς να το κάνουμε; Δεν πάει να διαβάζεις για την Άλωση και με κάθε κλικ να ατενίζεις τη γαλήνια ‘μούσα’ του Θεόδωρου Αγγελόπουλου.
     Γύρω-γύρω κρίση, και στη μέση ξεχασμένη η μοναχική βάρκα... η Ελλάδα; Άλλαξέ το καλύτερα.
     Έτσι χθες βράδυ ο λευκός καθρέφτης της Κερκίνης έδωσε τη θέση του σ’ έναν ουρανό γεμάτο μαύρα σύννεφα. Με χρυσό σειρήτι όμως. Και με δυο τρεις φευγάτες ακτίνες που σημαδεύουν τη γη.
     Ωραία τα σύννεφα. Προσφιλές θέμα σε τόσες φωτογραφίες. Από στεριά. Από θάλασσα. Από τα φινιστρίνια κάποιου αεροπλάνου.
     Σου θυμίζουν όλα τα ταξίδια που έκανες.
     Σε κάνουν να νοσταλγήσεις εκείνα που δεν έκανες.
     Τα ακόμη περισσότερα που δεν θα κάνεις ποτέ.
    ‘Το μόνον της ζωής μου ταξίδιον’ έγραφε ο Βιζυηνός. Δεν το διάβασα, δεν ξέρω ποιο ήταν, κι αν ήταν όντως ‘το μόνον’.
    «Σώπασε, κυρα-Δέσποινα...»