Ρατσισμός και πολιτική ορθότητα

Πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες για τον ‘αντιρατσιστικό νόμο’ που πρόκειται να έρθει για διαβούλευση. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που ένας νόμος φτιαγμένος τάχα για να προστατεύει μειονότητες ουσιαστικά θα αφήνει όχι μόνο ακάλυπτη αλλά και έκθετη σε κυρώσεις την μεγάλη πλειοψηφία. Ειδικά στην Ελλάδα, όπου οι νόμοι είναι πιο ‘ευάεροι’ από τα κάθε είδους κόσκινα και σουρωτήρια. Δεν ξέρω αν οι φημολογούμενες διατάξεις του νόμου γράφτηκαν κατά ξένη υπαγόρευση (όπως λέγεται) ή αν πρόκειται για δική μας... αποκλειστική έμπνευση. Αυτό που καταλαβαίνω όμως απ’ όσα ακούστηκαν είναι ότι πρακτικά ποινικοποιούν την κάθε είδους γνώμη και πρόθεση, ενώ η κοινή λογική έχει ήδη εξοστρακισθεί προ πολλού. Για να το σκεφθούμε όμως λιγάκι. Για παράδειγμα, πίσω από τις διατάξεις του νόμου θα μπορεί κάλλιστα να καλύπτεται ένα ναζιστικό κόμμα που θα θεωρεί ότι θίγεται από τον αρνητικό σχολιασμό που θα δέχεται από τον υπόλοιπο κόσμο. Ποιος θα του στερήσει το δίκαιο αυτό; Ακόμη και η πολιτική ορθότητα (= θεσμοθετημένη βλακεία) έχει τα όριά της. Μήπως κάποιος θα πρέπει να μιλήσει στον νομοθέτη (και την κυβέρνηση) για όλα αυτά;
     Υστερόγραφο: Με το πνεύμα αυτό, με βρίσκει σύμφωνο το ψήφισμα διαμαρτυρίας των κληρικών της Ι. Μητροπόλεως Καλαβρύτων & Αιγιαλείας [ΕΔΩ]. Θα περίμενα και από την κορυφή της εκκλησιαστικής ηγεσίας ανάλογη πρωτοβουλία και στάση, όχι μόνο σ‘ αυτό, αλλά και σε τόσα άλλα θέματα (όπως η προωθούμενη κατάργηση της αργίας της Κυριακής).