Εκπαιδευτικές απορίες

Ας αφήσουμε κατά μέρος την τρέχουσα συμπεριφορά καθηγητών, υπουργών και άλλων παραγόντων της εκπαίδευσης, και ας αναρωτηθούμε για κάποια πιο βασικά θέματα. Πόση ανεργία είχαμε στους νέους (και στους μεγαλυτέρους) την εποχή που δεν τελείωναν όλοι οι μαθητές το Γυμνάσιο; Είχαμε ή όχι καλούς τεχνίτες, ακόμη και πραγματικούς δημιουργούς, που μπορούσαν να λύνουν τα προβλήματα της καθημερινής ζωής με βάση τον κοινό νου και την εργασιακή εμπειρία, ανεξάρτητα από το αν διέθεταν απολυτήριο εξαταξίου Γυμνασίου; Ξέρουν άραγε περισσότερα γράμματα (με την ευρύτερη έννοια) οι σημερινοί πτυχιούχοι ΑΕΙ από τους αποφοίτους της Β’ ή της Γ’ Γυμνασίου της εποχής εκείνης;
     Οπωσδήποτε βέβαια μπορεί κανείς να ισχυρισθεί ότι οι εποχές άλλαξαν, ότι τότε τα πράγματα ήταν πιο πιεστικά και λιγότερο ‘ελεύθερα’, ότι δεν υπήρχαν δεκαπενταμελή συμβούλια στα σχολεία, ότι δεν γίνονταν καταλήψεις (Θεός φυλάξοι!), ότι έπεφταν και αποβολές (και ξυλιές...), ότι πολλοί έμεναν στάσιμοι ή μετεξεταστέοι, ότι... τέλος πάντων, ό,τι θέλει ο καθένας. Το τελικό όμως συμπέρασμα (the bottomline, όπως θα έλεγαν οι Άγγλοι) είναι ότι όλοι δούλευαν και έτρωγαν ψωμί. Κάτι που γίνεται όλο και πιο περιζήτητο σήμερα.