Κυριακή της Κρίσεως

Χρόνια πολλά σε όλους μας θα έπρεπε να πούμε σήμερα, μια και η Κρίση μας αφορά άμεσα. Ακριβώς για τον λόγο αυτό, και επειδή υπάρχουν κρίσεις και Κρίση, ας δούμε την ημέρα λίγο διαφορετικά, συνδέοντάς την με την προηγούμενη Κυριακή του Ασώτου. Μας βοηθάει σ' αυτό ο Προηγούμενος της Ι. Μονής Ιβήρων Αρχιμανδρίτης Βασίλειος (Γοντικάκης). Στο κείμενό του 'Η παραβολή του Ασώτου Υιού', αναφερόμενος στον μεγάλο γιο της παραβολής, γράφει:

     "Μήπως η οργή («ωργίσθη και ουκ ήθελεν εισελθείν») κάνει τη μοχθηρή καρδιά να βλέπη οργισμένο και βλοσυρό το ιλαρό πρόσωπο του ελεήμονος Θεού; Και το μίσος, που δεν αφήνει τον άνθρωπο που το έχει να μπη στο κοινό πανηγύρι της χαράς, παραποιεί γι' αυτόν τον ίδιο την πρόσκλησι για τον Παράδεισο σε αποπομπή προς το πυρ το εξώτερο; Μήπως το μίσος είναι κόλασι που κατατρώει τα σωθικά μας; Και η θεία αγάπη παράδεισος που μας αναζωογονεί; Μή­πως η ίδια η αγάπη του Θεού είναι παράδεισος για τους σωσμένους, υγιείς, που αγαπούν, που μετανοούν και έχουν νουν Χριστού; Και η ίδια η αγάπη είναι κόλασι για τους αρρώστους, δηλαδή για κείνους που δεν αγαπούν, δεν μετανοούν, δεν έχουν νουν Χριστού;
     Μήπως η μία κλήσι της αγάπης του Θεού, ο οποίος «θέλει πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν αλη­θείας ελθείν», θα ακουσθή από όσους δεν αγαπούν, λόγω της διαστροφής και της αμετανοησίας τους: «Πορεύεσθε απ' εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον»· και απ' αυτούς που αγαπούν: «Δεύτε οι ευλο­γημένοι του Πατρός μου...»;

     Μήπως από σήμερα δεν κρινόμαστε; Μήπως από σήμερα δεν ετοιμαζόμαστε για το ποια θέσι θα πάρωμε τότε μόνοι μας; Δεν ετοιμαζόμαστε για την κρίσι της αγάπης; Δηλαδή για το αν δεχώμαστε, αν ζούμε την αγάπη ως παράδεισο ή ως κόλασι;"

[Ολόκληρο το πολύ μεστό και επίκαιρο κείμενο βρίσκεται ΕΔΩ]