Τα του Καίσαρος

Στην εποχή του ρωμαϊκού imperium υπήρχε η ανώτατη αρχή αναφοράς, ο εκάστοτε Καίσαρας, και ένα από τα προνόμια του Ρωμαίου πολίτη ήταν και η δυνατότητά του να προσφεύγει στην ανώτατη αυτή αρχή, που υπερέβαινε κάθε άλλη τοπική εξουσία ή δικαιοδοσία. Έτσι, ακόμη και ο Απόστολος Παύλος, διαβλέποντας ότι η όποια δίκη σχεδίαζαν οι ιουδαίοι με τον τοπικό έπαρχο θα ήταν παρωδία με προκαθορισμένο το αποτέλεσμα, είπε το «Καίσαρα επικαλούμαι».
     Αυτά γίνονταν στη Ρώμη του 1ου αιώνα. Στην παγκόσμια σκακιέρα του 21ου αιώνα η Ελλάδα βρίσκεται υπό την οικονομική ηγεμονία του ΔΝΤ και της λοιπής τρόικας. Όταν λοιπόν οι ‘Καίσαρες’ των οργάνων αυτών ομολογούν, όπως διαβάζουμε, ότι οι συνταγές τους είναι λάθος, αλλά παρόλα αυτά επιμένουν να συνεχίσουμε να τρώμε το φαγητό που έκαψαν για λογαριασμό μας, σε ποια αρχή μπορούμε να προσφύγουμε; Οι κοσμικές επιλογές είναι περίπου εξαντλημένες. Άραγε, αν επιτέλους αρχίζαμε να αποδίδουμε τα του Θεού τω Θεώ, μήπως και τα του Καίσαρος θα έβρισκαν πιο φυσικά τον δρόμο τους;