Το τίμημα των όπλων

Στο Leeds της Β. Αγγλίας υπάρχει ένα μεγάλο μουσείο, το Royal Armouries (Βασιλικά Οπλοστάσια). Σε τέσσερεις ορόφους στεγάζει μια τεράστια συλλογή όπλων, από σφενδόνες, μεσαιωνικά δόρατα, ξίφη, πανοπλίες και τόξα μέχρι τα πιο σύγχρονα πυροβόλα κάθε είδους. Στον τελευταίο όροφο υπάρχει ένα διαφορετικό βίντεο-παιχνίδι. Ο παίκτης κρατάει ένα ηλεκτρονικό πιστόλι (απομίμηση του γνωστού Glock) και παρακολουθεί στην οθόνη μια σειρά από στιγμιότυπα, με αποστολή να πυροβολεί κάθε άνθρωπο που νομίζει ότι πάει να κάνει κάτι παράνομο. Όταν τελειώνουν οι 15 σφαίρες του, του ξαναδείχνουν το βίντεο και βλέπει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις είχε σκοτώσει... αθώους (π.χ. κάποιος που έβαζε το χέρι στην τσέπη του έψαχνε το πορτοφόλι του και δεν προσπαθούσε να τραβήξει ένα κρυμμένο όπλο). Το ‘παιχνίδι’ κλείνει με το μεγάλο μήνυμα στη οθόνη: ‘Τώρα ξέρεις ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όπως στην τηλεόραση’.
     Αυτά γίνονται στην Αγγλία, όπου μέχρι πριν λίγα χρόνια οι αστυφύλακες δεν οπλοφορούσαν. Στις ΗΠΑ, όποτε αρχίζει δημόσια συζήτηση για τα όπλα και την κατοχή τους (συνήθως μετά από μια ακόμη ομαδική εκτέλεση αθώων, νηπίων ή ενηλίκων, δεν έχει σημασία), η λογική εξ ορισμού μπαίνει στο ράφι, τουλάχιστον από τη μία μεριά. Μπορεί κανείς να επιχειρηματολογεί και να παρουσιάζει στοιχεία με όλους τους κανόνες που ισχύουν σε κάθε είδους αποδεικτικό διάλογο, και να βρίσκει απέναντι μια διαστροφή τέτοια που δεν επιδέχεται καμιά απάντηση. Όταν ακούει κανείς δηλώσεις του τύπου «Όσοι υποστηρίζουν τον έλεγχο των όπλων έχουν το αίμα των μικρών παιδιών στα χέρια τους» (Larry Pratt, εκπρόσωπος του συλλόγου Gun Owners of America), καταλαβαίνει ότι είναι μάταια κατανάλωση αναπνοής και σάλιου να προσπαθεί να πείσει αυτούς τους φανατικούς που πιστεύουν ότι η λύση στο πρόβλημα είναι η κλιμακωτή ανταλλαγή πυροβολισμών, και όποιον πάρει ο Χάρος. Ακούστηκε και το απίθανο ότι «Αν οι δάσκαλοι του σχολείου οπλοφορούσαν, θα είχαν σταματήσει τον δολοφόνο νωρίτερα» (το ότι ίσως να είχαν σκοτώσει και οι ίδιοι μερικούς από τους μαθητές τους δεν φαίνεται να μετράει...). Όπως έχει γράψει κάποιος παλιότερα, αν διαθέτεις μόνο σφυρί, τότε όλα τα προβλήματα μοιάζουν με καρφιά. Κι αν το μόνο σου εργαλείο είναι ένα όπλο, τότε όλα σου μοιάζουν με στόχους.