Βουλευτική πειθαρχία

Να αποτολμήσω μια πρόβλεψη για ορισμένους (τουλάχιστον) βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού (διαφόρων αποχρώσεων); Θα επιχειρηματολογήσουν μεν κατά των μέτρων, εκτός ή και εντός αιθούσης, θα τα υπερψηφίσουν όμως όταν έρθει η κρίσιμη ώρα. Κάτι μου θυμίζει αυτό… Πριν αρκετά χρόνια είχα ακούσει από συνάδελφο πανεπιστημιακό ότι σε μια εκλογή για θέση λέκτορα υπήρχαν επτά υποψήφιοι: έξι τελειωμένοι ειδικοί, με σπουδές στο εξωτερικό, μεταπτυχιακά και άλλα προσόντα, και ένας γιος καθηγητή της σχολής που δεν είχε ακόμη τελειώσει την ειδίκευσή του, είχε όμως γίνει εγκαίρως διδάκτωρ ελέω… πατρός. Την ώρα της τελικής κρίσης οι εκλέκτορες έλαβαν καθένας τον λόγο, εγκωμίασαν έναν-έναν όλους τους καταξιωμένους υποψηφίους, περιέγραψαν με επαίνους τα προσόντα τους, και κατέληξαν να ψηφίσουν τον ειδικευόμενο γιο του καθηγητή, διότι (όπως αιδημόνως ομολόγησε ο συνάδελφος) με τη σειρά τους περίμεναν σε κάποια μετέπειτα φάση την ψήφο του καθηγητή για τη δική τους εξέλιξη στην ακαδημαϊκή ιεραρχία. Τόσο καλά, τόσο απλά, τόσο ρωμέικα.