Κοινή γνώμη

Αντιγράφω από σημερινό άρθρο της Λώρης Κέζα (‘Ο χρήσιμος αποκαλυπτικός’) στο ηλεκτρονικό ΒΗΜΑ:
     ‘Η δημοσιογραφία έχει τα τυχερά της – για όσους τα αποδέχονται. Πριν από λίγα χρόνια εκείνοι που κάλυπταν ταξίδια υψηλότατου πολιτικού προσώπου είχαν την τύχη να επισκέπτονται καταστήματα με τη συνοδεία μιας κυρίας, μέλους της αποστολής, χωρίς επίσημη ιδιότητα. Η εν λόγω κυρία έπιανε στασίδι στο ταμείο και πλήρωνε τα ψώνια των δημοσιογράφων. Τους αγόραζε παπούτσια (ή τους εξαγόραζε με παπούτσια).’
     Από εκεί και πέρα βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα για την αμεροληψία της δημοσιογραφίας ή, για να ακριβολογούμε, ενός μεγάλου μέρους της. Φυσικά και δεν είναι όλοι ίδιοι. Δυστυχώς όμως το μεγάλο αυτό μέρος κάνει το παν για να διαμορφώνει μια ‘κοινή γνώμη’, για να απαλλάσσει τους πολλούς αποδέκτες της από τον κόπο να σκέπτονται και να κρίνουν μόνοι τους. Όσοι διατηρούμε ακόμη στοιχειωδώς αυτή τη δυνατότητα ας αναλογισθούμε πόσο ακριβά πληρώνει το κοινωνικό σύνολο την επίσημη πλύση εγκεφάλου για τη συντήρηση του status quo.