Γρανάζια

Κάποια στιγμή θα μας δώσουνε το ‘πράσινο’. Αφού απορρίψουν το ένα μετά το άλλο δυο-τρία προτεινόμενα σενάρια, αφού μας βγάλουν το λάδι (που τόσο άφθονο και καλό παράγουμε), τα Eurogroup και οι διασκέψεις κορυφής και οι όποιοι άλλοι φορείς θα μας πουν αυτό που (ούτως ή άλλως) λογάριαζαν: «Πάρτε τα λεφτά». Το σκηνικό μου θυμίζει το μυθιστόρημα ‘Τροχοί’ του Arthur Hailey (πριν πολλά χρόνια είχε περάσει ως μίνι σειρά και από την τηλεόραση). Το βιβλίο περιγράφει την πολύπτυχη καθημερινή πραγματικότητα της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Σε κάποιο επεισόδιο μια σχεδιάστρια αυτοκινήτων υποβάλλει τις καινούργιες ιδέες της για έγκριση στο διοικητικό συμβούλιο. Παρόλο που είναι πολύ καλές και εφαρμόσιμες, απορρίπτονται, όπως και οι επόμενες. Σιγά-σιγά η σχεδιάστρια μαθαίνει ότι αυτός είναι ο κανόνας της δουλειάς: οι ‘μεγάλοι’ δεν υιοθετούν αμέσως τα πρώτα που τους φέρνουν, όσο καλά κι αν είναι, ώστε να μη φανεί ότι είναι εύκολοι και υποχωρούν στις οποιεσδήποτε προτάσεις. Το ίδιο και στην κάθε είδους πολιτική. Παίγνια για κάθε ηλικία, επάγγελμα και κοινωνική τάξη.